No Place To Lay My Head: Wspomnienia z frontu wschodniego podczas II wojny światowej

Opinie czytelników

Książka oferuje fascynujące spojrzenie na II wojnę światową poprzez doświadczenia młodego żołnierza, który porusza się po złożoności wojny, przetrwania i moralności. Chociaż narracja jest bogata i wciągająca, niektórzy czytelnicy uznali pewne aspekty stylu pisania za trudne.

⬤ Dobrze opowiedziana i trzymająca w napięciu historia o mniej znanym aspekcie II wojny światowej.
⬤ Zapewnia fascynujący wgląd w psychikę żołnierzy i wpływ wojny na jednostki.
⬤ Gorąco polecana przez czytelników ze względu na emocjonalną głębię i historyczne znaczenie.
⬤ Wciągający styl pisania, który utrzymuje zainteresowanie czytelników.
⬤ Podkreśla trudności i dylematy moralne, przed którymi stają żołnierze uwikłani między lojalnością a przetrwaniem.

⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że początek jest powolny, a akcja toczy się nierówno, z nagłym zakończeniem.
⬤ Sporadyczne problemy z idiomami językowymi, staromodnymi wyrażeniami, interpunkcją i błędami ortograficznymi.
⬤ Kilku recenzentów zakwestionowało faktyczną dokładność narracji lub uznało ją za trudną do uwierzenia.
⬤ Niektóre szczegóły mogą być zbyt przeładowane przyziemnymi aspektami, przez co część książki jest trudna do śledzenia.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

No Place To Lay My Head: A Memoir of the Eastern Front in World War Two

Zawartość książki:

Otwierająca oczy relacja z zapomnianego i burzliwego frontu wschodniego II wojny światowej.

Idealna dla fanów pierwszoosobowych pamiętników z czasów II wojny światowej.

Do 1944 roku Białoruś była brutalnie okupowana przez nazistowskie Niemcy przez trzy lata, ale teraz nadchodziła Armia Czerwona. Naród został rozdarty, gdy wybuchła przemoc między bezwzględnymi komunistycznymi partyzantami a równie groźnymi siłami nazistowskimi.

Brat szesnastoletniej Sashy Nioman został porwany i zmuszony do przyłączenia się do lokalnych partyzantów, pozostawiając rodzinę na łasce nazistowskich represji. Aby temu zapobiec, Sasha nie miał innego wyjścia, jak tylko wstąpić do armii niemieckiej do 34 Batalionu Policji Polowej - oddziału antypartyzanckich legionistów mieszanych narodowości dowodzonych przez oficerów Wehrmachtu.

Książka "No Place To Lay My Head" przedstawia przerażającą gehennę Saszy podczas II wojny światowej, kiedy został zmuszony do walki dla okupanta, którego nienawidził. Książka ta jest naocznym świadkiem brutalnych okrucieństw popełnianych zarówno przez siły nazistowskie, jak i radzieckie na froncie wschodnim, w tym masakry sześciuset bezbronnych mężczyzn przez armię rosyjską, z której Sasha był jednym z niewielu ocalałych.

Nie był to jednak koniec wojny Saszy. Został wysłany na front zachodni, aby powstrzymać natarcie aliantów, ale jego oficerowie uciekli w obliczu amerykańskiego ataku, a on sam się poddał. Dopiero teraz był w stanie walczyć przeciwko nazistom, początkowo dołączając do Wolnej Armii Polskiej, a następnie służąc we Włoszech jako członek sił brytyjskich.

Anthony Richardson szczegółowo opisuje wyjątkową podróż Saszy przez II wojnę światową. Po wojnie Sasha przeprowadził się do Wielkiej Brytanii i poprzez szereg wywiadów opowiedział autorowi swoją niezwykłą historię. Powinna to być niezbędna lektura dla każdego, kto jest zainteresowany relacją naocznego świadka z bardzo pomijanego frontu tej brutalnej wojny.

"Ma pieczęć autentyczności i jest najcenniejszym i najbardziej aktualnym dodatkiem do literatury na temat wojny partyzanckiej". Otto Heilbrunn.