Niszczyciele Cesarskiej Japońskiej Marynarki Wojennej 1919-45 (2): Klasy Asashio i Tachibana

Opinie czytelników

Seria New Vanguard poświęcona japońskim niszczycielom oferuje kompleksowy przegląd niszczycieli z czasów II wojny światowej, podkreślając ich konstrukcję, historię i wkład w działania wojenne na morzu. Chociaż jest chwalony za ilustracje i przystępność, niektórzy czytelnicy szukają większej głębi technicznej i szczegółowych zapisów wojennych.

⬤ Doskonałe ilustracje i rysunki
⬤ pouczający przegląd klas japońskich niszczycieli
⬤ cenna jako szybkie źródło informacji
⬤ zawiera unikalne analizy i kilka nowych szczegółów technicznych
⬤ dobra zarówno dla zwykłych czytelników, jak i entuzjastów historii wojskowości.

⬤ Brak dogłębnych opisów technicznych
⬤ pewne powtórzenia informacji znalezionych w innych pracach
⬤ ograniczone szczegółowe statystyki dotyczące uzbrojenia i opancerzenia
⬤ może nie zadowolić czytelników poszukujących obszernych analiz lub dogłębnych informacji na temat osiągów niszczycieli
⬤ uważana za podstawową przez bardziej doświadczonych entuzjastów.

(na podstawie 37 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Imperial Japanese Navy Destroyers 1919-45 (2): Asashio to Tachibana Classes

Zawartość książki:

Podczas wojny na Pacyfiku, na Morzu Jawajskim, Morzu Koralowym, Midway, Guadalcanal, na Salomonach, Marianach, w Zatoce Leyte, Iwo Jimie i na Okinawie, niszczyciele stanowiły trzon każdej floty.

Prawdopodobnie najskuteczniejszym elementem Cesarskiej Floty Japońskiej były niszczyciele. Okręty te były generalnie większe niż ich alianckie odpowiedniki i w większości przypadków lepiej uzbrojone. Uzbrojone w duże torpedy dalekiego zasięgu (ostatecznie nazwane przez aliantów Long Lance), okręty te okazały się potężnymi przeciwnikami. W pierwszej części wojny japońskie niszczyciele odegrały kluczową rolę w nieprzerwanym ciągu japońskich zwycięstw. Jednak dopiero podczas kampanii na Guadalcanal okręty te w pełni zademonstrowały swoją potęgę. W serii nocnych akcji okręty te zdewastowały alianckie siły zadaniowe, przeprowadzając szereg śmiałych nocnych ataków z użyciem śmiercionośnych torped.

Niszczyciele Cesarskiej Japońskiej Marynarki Wojennej szczegółowo opisują historię, uzbrojenie i taktykę japońskich niszczycieli zbudowanych tuż przed wojną i w jej trakcie. Obejmuje to słynne klasy Kagero i Yugumo. Były to klasy, które stanowiły większość najnowocześniejszych japońskich niszczycieli i które były wykorzystywane na polach bitew na całym Pacyfiku i stały się przerażającymi przeciwnikami. Projekty te doprowadziły do powstania dużych niszczycieli przeciwlotniczych klasy Akitsuki, zaprojektowanych i zbudowanych w celu osłony jednostek floty przed atakiem z powietrza. W tym tomie znajdzie się również eksperymentalny niszczyciel Shimakaze o prędkości maksymalnej prawie 40 węzłów i ciężkim uzbrojeniu torpedowym składającym się z 15 wyrzutni. Ostatnią omawianą klasą będzie klasa Matsu, która była japońskim odpowiednikiem alianckich niszczycieli eskortowych. Okręty te zostały zaprojektowane z myślą o szybkiej i taniej budowie, ale okazały się bardzo wytrzymałe w walce.

Analiza projektów niszczycieli obejmuje badanie ich mocnych i słabych stron oraz sukcesu (lub jego braku) w porównaniu z porównywalnymi projektami niszczycieli alianckich.