Nikt nie wyjdzie żywy

Opinie czytelników

Recenzje „No One Gets Out Alive” Adama Nevilla to mieszanka pochwał i krytyki. Czytelnicy chwalą wyjątkową prozę Nevilla, rozwój postaci i zdolność książki do wywoływania strachu i tworzenia mrocznej atmosfery. Wielu z nich uznało pierwszą połowę książki za wciągającą i przerażającą, podczas gdy druga część spotkała się z mieszanymi opiniami, a niektórzy twierdzili, że ciągnęła się zbyt długo i straciła tempo. Charakterystyka głównego bohatera również spotkała się z krytyką, ponieważ była frustrująco naiwna lub nierelatywna. Ogólnie rzecz biorąc, książka pozostawia niezatarte wrażenie, ale wykonanie w ostatnich częściach i podejście do niektórych tematów były punktami spornymi.

⬤ Wyjątkowa proza i umiejętność charakteryzacji
⬤ wciągająca i przerażająca pierwsza połowa
⬤ silna atmosfera, która wywołuje strach
⬤ empatyczny portret głównego bohatera
⬤ dobrze wykonane elementy horroru
⬤ dom staje się postacią samą w sobie
⬤ wywołuje głębokie reakcje emocjonalne
⬤ niektórzy czytelnicy uznali zakończenie za satysfakcjonujące.

⬤ Druga połowa ciągnęła się zbyt długo i była rozczarowująca
⬤ naiwność bohatera frustrowała czytelników
⬤ niektórzy uznali treść za niepokojącą i wykorzystującą
⬤ tempo i skupienie się na przyziemnych szczegółach osłabiały napięcie
⬤ niespójna jakość w porównaniu do innych dzieł Nevilla
⬤ pewne problemy z wiarygodnością postaci.

(na podstawie 169 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

No One Gets Out Alive

Zawartość książki:

No One Gets Out Alive Adama Nevilla zmrozi cię do samego rdzenia - zimny, bezlitosny, wywołujący strach koszmar do ostatniej strony. Słowo przestrogi, nie czytaj tego w ciemności.

Teraz duży film na Netflix!

Kiedy Stephanie przeprowadza się do notorycznie taniej dzielnicy Perry Bar w Birmingham, jest po prostu szczęśliwa, że znalazła niedrogi pokój do wynajęcia, który jest na tyle duży, że nie zasługuje na przydomek jej poprzedniego pokoju, "cela". Ekscentryczny - choć nieco przesadnie przyjazny - właściciel wydaje się miły i gościnny, sufity są wysokie, a wszyscy inni lokatorzy to również dziewczyny. Sytuacja nie jest wspaniała, ale stabilna. A przynajmniej tak sobie wmawia, gdy impulsywnie przekazuje pieniądze wystarczające na pokrycie czynszu za pierwszy miesiąc i postanawia spróbować.

Wkrótce jednak zaczyna mieć wątpliwości co do swojej pochopnej decyzji. W nocy słyszy różne rzeczy. Czuje je. Rzeczy... lub ludzi... których nie ma w świetle. Których nie mogło tam być, bo przecież jej drzwi są zamykane co noc, a rano klucz wciąż jest na swoim miejscu. Zaniepokojenie szybko przeradza się w przerażenie, gdy głosy, które słyszy i obecność, którą czuje każdej nocy, stają się wrogie. To jasne, że w tym domu wydarzyło się coś bardzo złego. A teraz dzieje się coś jeszcze gorszego. Stephanie musi znaleźć wyjście, zanim cokolwiek dzieje się w domu, znajdzie ją pierwsze.