Nikomu nie życzę takiego życia jak moje: Opowieści dzieci w więzieniu dla dorosłych

Opinie czytelników

Książka Davida Chury zapewnia przejmujący i pełen współczucia wgląd w doświadczenia nieletnich przebywających w zakładach karnych dla dorosłych, podkreślając ich zmagania, pochodzenie i kwestie systemowe w systemie penitencjarnym. Zachęca czytelników do refleksji nad wpływem uwięzienia i rozważenia sposobów przyczynienia się do pozytywnych zmian.

Książka jest chwalona za wciągający styl pisania, realistyczny obraz życia w zakładzie karnym oraz zdolność do inspirowania dyskusji i refleksji wśród czytelników. Pełne współczucia spojrzenie Chury zarówno na młodych więźniów, jak i personel zakładu karnego, pozwala na lepsze zrozumienie panujących tam warunków. Wielu recenzentów zauważyło, że książka ta stanowi cenne narzędzie edukacyjne, szczególnie dla osób pracujących lub zainteresowanych systemem penitencjarnym.

Niektórzy czytelnicy napotkali problemy z formatowaniem lub treścią książki, takie jak otrzymanie niewłaściwej książki. Dodatkowo, dosadny język książki może nie być odpowiedni dla wszystkich odbiorców. Kilka recenzji sugeruje, że początkowe sekcje mogłyby być lepiej rozmieszczone, z preferencją do rozpoczynania od głównych rozdziałów, a nie materiałów wprowadzających.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Don't Wish Nobody to Have a Life Like Mine: Tales of Kids in Adult Lockup

Zawartość książki:

David Chura uczył w szkole średniej w zakładzie karnym hrabstwa Nowy Jork przez dziesięć lat - pięć dni w tygodniu, siedem godzin dziennie.

Na tych stronach nadaje twarz populacji regularnie demonizowanej i redukowanej do statystyk przez media głównego nurtu. Poprzez język naznaczony zarówno szorstkością ulicy, jak i ekspansywnością poezji, historie tych młodych ludzi przełamują podziały, które tak łatwo wznosimy między nami a nimi, trzymającymi i trzymanymi - i kwestionują coraz częstszą praktykę skazywania nieletnich jako dorosłych.