Nikephoros Blemmydes, >Epitome physica

Zawartość książki:

Epitome physica autorstwa Nikephorosa Blemmydesa (1197 - po 1269) jest uważany za jeden z najbardziej rozpowszechnionych podręczników arystotelesowskiej filozofii przyrody w świecie bizantyjskim i post-bizantyjskim. Niemniej jednak tradycja rękopiśmienna pozostała jak dotąd całkowicie niezbadana, a tekst nigdy nie został udostępniony w formie wydania krytycznego.

Epitome physica to druga księga Εἰσαγωγικὴ ἐπιτομή (Kompendium wprowadzające), której pierwsza księga poświęcona jest logice. Blemmydes zasadniczo wykorzystał Arystotelesa i jego komentatorów (a także stoickiego Cleomedesa w części astronomicznej) jako podstawę, dzięki czemu próbował osiągnąć syntezę starożytnej filozofii przyrody z chrześcijańskim światopoglądem.

Spośród ponad 120 zachowanych rękopisów Epitome, datowanych od XIII do XIX wieku, niniejsza książka bada rękopisy z okresu paleologów i większość tych z okresu renesansu pod względem manuskryptologii i filologii oraz rekonstruuje ich relacje tekstowo-historyczne. Ponadto przedstawiono również rozpowszechnianie i znaczenie kulturowe Epitome physica w świecie bizantyjskim i europejskim renesansie.