Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Villainy
Wykorzystując protest uliczny jako formację poetycką, Villainy pokazuje pragnienia, które wprowadzają queery do przestrzeni publicznej. Andrea Abi-Karam odpowiada na wezwanie do działania, aby sama poezja stała się radykalnym wspólnikiem, którym miała być w swojej drugiej książce, Villainy.
Aby przeżyć żałobę po pożarze Ghostship i zakazie dla muzułmanów, Villainy wznieca działania polityczne w przestrzeni publicznej i indeksuje różne stany emocjonalne, takie jak wściekłość, radość, strach, smutek i pożądanie, do których queery muszą dążyć podczas protestu. W scenach pełnych brokatu, tłuczonego szkła i spermy Abi-Karam podkreśla, że aby zniszczyć rosnący wpływ nowego faszyzmu, musimy przyjąć kolektywną pracę antyfaszystów, ulicznych medyków i queerowych ekshibicjonistów, a bezpieczeństwo, które ryzykujemy, jest lekkomyślne i konieczne.
Zakłócające i wymagające, te punkowe wiersze ucieleśniają akcję bezpośrednią i zapraszają publiczność do pełnego pożądania poślizgu między publicznym seksem a demonstracją. W gruncie rzeczy Villainy dąży do zniszczenia wszystkich poziomów hierarchii, aby ustanowić partycypacyjną, tymczasową, autonomiczną strefę, w której inny może się rozwijać.