Niezwykła wiedza Elinor Ostrom: Niezbędne lekcje dla działań zbiorowych

Opinie czytelników

Książka jest dobrze zbadaną i kompleksową biografią Elinor Ostrom, podkreślającą jej wkład w dziedzinę nauk politycznych i ekonomii, w szczególności w zakresie zarządzania wspólnymi zasobami. Zapewnia wgląd w jej życie, pracę i znaczenie jej zasad we współczesnym społeczeństwie.

⬤ Dobrze napisany i pełen szacunku portret Ostrom
⬤ kompleksowe omówienie jej pracy i życia
⬤ zawiera praktyczne przykłady z różnych dziedzin
⬤ edukacyjny i przyjemny
⬤ podkreśla trwały wpływ jej badań
⬤ polecany zarówno czytelnikom ogólnym, jak i osobom zainteresowanym naukami praktycznymi.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że skupia się ona w dużej mierze na konkretnych przykładach, które mogą wydawać się przytłaczające; kilka recenzji nie zawierało żadnych poważnych krytycznych uwag, co sugeruje ogólnie pozytywne wrażenia.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Uncommon Knowledge of Elinor Ostrom: Essential Lessons for Collective Action

Zawartość książki:

W latach siedemdziesiątych XX wieku przyjęto pogląd, że przeludnienie niszczy Ziemię. Wybitni ekonomiści i ekolodzy zgodzili się, że jedynym sposobem na powstrzymanie fali jest nałożenie ograniczeń na sposób korzystania z zasobów, takich jak ziemia, woda i ryby, przez wolny rynek lub rząd. Pogląd ten został obalony przez Elinor Ostrom, której praca mająca na celu wykazanie, że zwykli ludzie mogą w sposób zrównoważony zarządzać zasobami swoich społeczności, ostatecznie przyniosła jej Nagrodę Nobla. Rewolucyjna propozycja Ostrom zasadniczo zmieniła sposób, w jaki myślimy o zarządzaniu środowiskiem.

W książce The Uncommon Knowledge of Elinor Ostrom autor Erik Nordman ożywia błyskotliwy umysł Ostrom. Pół wieku temu została odrzucona z programów doktoranckich, ponieważ była kobietą; w 2009 roku została pierwszą kobietą, która zdobyła Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii. Jej badania podważyły długo utrzymywany dogmat, którego orędownikiem był Garrett Hardin w swoim słynnym eseju z 1968 roku „The Tragedy of the Commons”, w którym argumentował, że tylko siły rynkowe lub regulacje rządowe mogą zapobiec degradacji wspólnych zasobów. Koncepcja „Tragedii dóbr wspólnych” opierała się na niedoborze i założeniu, że jednostki działają wyłącznie we własnym interesie. Badania Ostrom dowiodły, że ludzie mogą i działają w interesie zbiorowym, wychodząc z miejsca wspólnej obfitości. Pomysły Ostrom na temat wspólnych zasobów sprawdziły się na całym świecie, od połowów homarów w Maine, przez starożytne drogi wodne w Hiszpanii, po taksówki w Nairobi. Pisząc The Uncommon Knowledge of Elinor Ostrom, Nordman odbył wiele podróży, aby przeprowadzić wywiady z liderami społeczności i interesariuszami, którzy przewodzili innowacyjnym systemom dzielenia się zasobami, niektórym nowym, a niektórym wielowiekowym. Wyrażając idee i badania Ostrom, ujawnia również niezwykłą historię jej życia.

Ostrom przełamała bariery w czasach, gdy kobiety były regularnie wykluczane ze środowisk akademickich, a jej badania stanowiły wyzwanie dla konwencjonalnego myślenia. Elinor Ostrom udowodniła, że zwykli ludzie mogą się zjednoczyć, by działać w sposób zrównoważony - jeśli im na to pozwolimy. To przesłanie wspólnego zbiorowego działania jest bardziej niż kiedykolwiek istotne dla rozwiązywania najbardziej palących problemów środowiskowych.