Niezwykła wdzięczność: Alleluja dla wszystkiego, co jest

Opinie czytelników

Książka „Uncommon Gratitude” autorstwa Joan Chittister i Rowana Williamsa jest powszechnie chwalona za pełne nadziei przesłanie i głębokie spojrzenie na wdzięczność w codziennym życiu. Wielu czytelników docenia przystępny styl pisania i znaczące refleksje na temat duchowości i ludzkich doświadczeń. Niektórzy krytycy zwracają jednak uwagę na dostrzegalną stronniczość w komentarzach politycznych, szczególnie dotyczących Niemiec, co dla niektórych czytelników odbierało książce ogólną przyjemność z lektury.

⬤ Pełne nadziei i podnoszące na duchu przesłanie o wdzięczności.
⬤ Pięknie pomyślana i dobrze napisana, przemawiająca do szerokiego grona odbiorców niezależnie od wiary.
⬤ Krótkie, wciągające rozdziały, które są łatwe do przeczytania i przemyślenia.
⬤ Zawiera przemyślane spostrzeżenia, które rezonują z codziennymi wyzwaniami.
⬤ Nadaje się zarówno do osobistej refleksji, jak i dyskusji grupowych.

⬤ Niektórzy czytelnicy znaleźli stronnicze i nieprawdziwe komentarze dotyczące Niemiec i ich historii.
⬤ Opinie polityczne wyrażane przez autorów były postrzegane jako nieodpowiednie dla książki opartej na wierze.
⬤ Kilku czytelników uznało, że książce brakuje głębi w niektórych obszarach.

(na podstawie 34 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Uncommon Gratitude: Alleluia for All That Is

Zawartość książki:

Arcybiskup Canterbury Rowan Williams często powtarza, że bez względu na wszystko, właściwą postawą chrześcijanina w świecie jest wdzięczność. W tej książce siostra Joan Chittister, OSB, i arcybiskup Rowan Williams oferują nam szeroki zestaw rzeczy i okoliczności, za które powinniśmy być wdzięczni "rzeczy, za które możemy śpiewać alleluja", "chwała i dziękczynienie Bogu".

Za niektóre z nich jesteśmy naturalnie wdzięczni: Bóg, pokój, bogactwo, życie, wiara i jedność. Ale kiedy zestawimy je z innymi rzeczami, o których nigdy byśmy nie pomyśleli, by śpiewać alleluja "śmierć, podziały, cierpienia, a nawet grzesznicy", zaczynamy dostrzegać, jak mówi Joan Chittister we wstępie, że "samo życie jest ćwiczeniem w nauce śpiewania" alleluja " tutaj, aby rozpoznać oblicze Boga ukryte w zakamarkach czasu. Radzenie sobie ze znaczeniem "alleluja" w życiu oznacza radzenie sobie z chwilami, które wcale nie wydają się "chwilami alleluja"".

W tej serii refleksji staje się jasne, że śpiewanie "alleluja" nie jest sposobem na ucieczkę od rzeczywistości, ale otwartością na inny rodzaj rzeczywistości poza tym, co natychmiastowe i urojone, pomagając nam zrozumieć to, co jest teraz i co nadejdzie.