Niezłomne serca II: Prawdziwa, rozdzierająca serce historia o zwycięstwie? Przepadło!

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Unbreakable Hearts II: A True Heart-Wrenching Story About Victory? Forfeited!

Zawartość książki:

Earl "Dusty" Trimmer z wprawą i osobistym doświadczeniem opowiada o wydarzeniach związanych z najbardziej zapomnianą i niezrozumianą wojną w historii Ameryki. Wnosi to wszystko do domu dzięki swojemu przyziemnemu stylowi i ogromnej wiedzy. W Niezłomnych sercach Dusty zagłębia się w historię i kulturę Wietnamu i umiejętnie wprowadza czytelnika w zrozumienie niesamowitej determinacji naszego wietnamskiego wroga. Błyskotliwie wyjaśnia ewolucję naszego wietnamskiego wroga na przestrzeni setek lat inwazji i wojen. Zawsze bronili swojego kraju, aby pozostać wolnymi, co stało się sztuką. W rozdziale 7 Dusty opisuje wietnamskie bojowniczki jako "Hellcats". Moje własne doświadczenia z potężnymi umiejętnościami i wiedzą wietnamskich kobiet z Vietcongu ściśle odzwierciedlają doświadczenia Dusty'ego. Dziewczyny z Hooch potrafiły podkładać pułapki w barze GI z umiejętnościami i sprytem, których musiały się nauczyć podczas dziesięcioleci szkolenia w miejscu pracy w ciągłych wojnach z niemile widzianymi najeźdźcami.

Moje własne doświadczenia z żandarmerią wojskową po opuszczeniu piechoty ujawniły te incydenty jak na dłoni. W późniejszych rozdziałach Dusty przechodzi do głębokiej determinacji i twardości naszych własnych weteranów. Słynny generał Giap z Wietnamu Północnego nazwał nas "honorowym wrogiem". Można by zasugerować, że nasz wróg dobrze nas nauczył. Podczas wojny w Wietnamie robiliśmy rzeczy, w które przeciętny człowiek musiałby pójść do kina, by uwierzyć. Po przeczytaniu opisów Trimmera muszę stwierdzić, że rzeczywiście ta książka mogłaby być przeznaczona dla przemysłu filmowego.

Dusty Trimmer ożywia nasze dni i noce, żyjąc i walcząc w tych złowieszczych warunkach wojny w dżungli. Po przeczytaniu tego wspaniałego dzieła i zastanowieniu się nad własnymi doświadczeniami, odciąłem się trochę bardziej od bólu. Duma, że służyłem z tymi wszystkimi wspaniałymi weteranami wojny w Wietnamie. Ból z powodu naszych strasznych strat. Dla mnie te doświadczenia zaowocowały mądrością, której inaczej bym nie osiągnął. Niech Bóg błogosławi Dusty'ego za opowiedzenie naszej historii. Naprzód marsz, bracia!