Niezależne projekty energetyczne w Afryce Subsaharyjskiej: Lekcje z pięciu kluczowych krajów

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Independent Power Projects in Sub-Saharan Africa: Lessons from Five Key Countries

Zawartość książki:

Niewystarczające usługi elektryczne stanowią główną przeszkodę w ograniczaniu skrajnego ubóstwa i zwiększaniu wspólnego dobrobytu w Afryce Subsaharyjskiej. Mówiąc wprost, Afryka nie ma wystarczającej mocy.

Pomimo obfitości niskoemisyjnych i tanich zasobów energetycznych dostępnych dla Afryki Subsaharyjskiej, cała zainstalowana moc elektryczna w regionie, wynosząca nieco ponad 80 GW, odpowiada mocy Republiki Korei. Patrząc w przyszłość, Afryka Subsaharyjska będzie musiała znacznie zwiększyć swoje moce wytwórcze. Inwestycje niezbędne do osiągnięcia tego celu w dużej mierze przekraczają już i tak napięte finanse publiczne krajów afrykańskich.

Zwiększenie inwestycji prywatnych ma kluczowe znaczenie dla rozszerzenia i poprawy dostaw energii elektrycznej.

W przeszłości większość środków finansowych z sektora prywatnego była przekazywana za pośrednictwem finansowanych prywatnie niezależnych projektów energetycznych (IPP), wspieranych przez pożyczki bez regresu lub z ograniczonym regresem, z długoterminowymi umowami zakupu energii z państwowym przedsiębiorstwem użyteczności publicznej lub innym odbiorcą. W latach 1990-2014 IPP rozprzestrzeniły się w Afryce Subsaharyjskiej i są obecnie obecne w 17 krajach.

Obecnie istnieje 125 IPP o łącznej mocy zainstalowanej 10. 7 GW i inwestycjach w wysokości 24,6 mld USD. Prywatne inwestycje mogą być jednak znacznie większe i mniej skoncentrowane.

Sama Republika Południowej Afryki posiada 67 IPP, 4,3 GW mocy i 14,4 mld USD inwestycji; pozostałe projekty koncentrują się w kilku krajach. Celem niniejszego badania jest ocena doświadczeń związanych z IPP i zidentyfikowanie wniosków, które mogą pomóc krajom afrykańskim w przyciągnięciu większej liczby lepszych inwestycji prywatnych. Rdzeniem tej analizy jest refleksja nad tym, czy IPP faktycznie przyniosły korzyści Afryce Subsaharyjskiej i jak można je ulepszyć.

Analiza opiera się przede wszystkim na dogłębnych studiach przypadków, przeprowadzonych w pięciu krajach, w tym w Kenii, Nigerii, RPA, Tanzanii i Ugandzie, które nie tylko mają najliczniejsze, ale także jedne z najbardziej rozległych doświadczeń z IPP".