Niewola: 118 dni w Iraku i walka o świat bez wojny

Opinie czytelników

Książka „Captivity: 118 Days in Iraq and the Struggle for a World Without War” autorstwa Jamesa Loneya to głęboka i introspektywna relacja z jego doświadczeń jako zakładnika w Iraku. Eksploruje tematy przebaczenia, współczucia i człowieczeństwa zarówno jeńców, jak i porywaczy, oferując unikalne spojrzenie na konflikt i dylematy moralne stojące w tragicznych sytuacjach.

⬤ Pięknie napisana i poruszająca narracja, która zapewnia głęboki wgląd w ludzką kondycję.
⬤ Zachęca do współczucia i przebaczenia nawet wobec porywaczy.
⬤ Oferuje unikalną perspektywę irackiego punktu widzenia i złożoności niewoli.
⬤ Wciągająca opowieść, która łączy humor z poważnymi refleksjami, czyniąc ją bogatym emocjonalnie doświadczeniem.
⬤ Inspirujące tematy aktywnego pacyfizmu i wzajemnych powiązań ludzkości.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać graficzną i intensywną naturę niewoli za trudną do zniesienia.
⬤ Emocjonalny ciężar narracji może wymagać przerw podczas czytania.
⬤ Podniesione kwestie filozoficzne i moralne mogą stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Captivity: 118 Days in Iraq and the Struggle for a World Without War

Zawartość książki:

Mocna relacja niezwykłego działacza pokojowego porwanego podczas przewodzenia delegacji pokojowej i przetrzymywanego dla okupu przez irackich powstańców, aż do jego paradoksalnego uwolnienia przez oddział komandosów sił specjalnych.

W listopadzie 2005 roku James Loney i trzej inni mężczyźni - Kanadyjczyk Harmeet Singh Sooden, Brytyjczyk Norman Kember i Amerykanin Tom Fox - zostali wzięci jako zakładnicy. Mężczyźni byli członkami Christian Peacemaker Teams (CPT), organizacji, która umieszcza zespoły przeszkolone w zakresie interwencji bez użycia przemocy w strefach śmiertelnych konfliktów. Nieznana wówczas organizacja Swords of Righteousness Brigade opublikowała nagrania wideo z udziałem mężczyzn, co doprowadziło do prawdopodobnie najbardziej nagłośnionego porwania podczas wojny w Iraku. Tom Fox został zamordowany i porzucony na ulicy Bagdadu. Mężczyźni, którzy przeżyli, byli przetrzymywani przez 118 dni, zanim zostali uratowani przez Task Force Black, elitarną jednostkę do walki z porwaniami, dowodzoną przez brytyjski SAS. Captivity to historia tego, co Jim opisał po powrocie do Toronto i ponownym spotkaniu ze swoim partnerem Danem Huntem jako "przerażające, głębokie, transformujące i potwornie nudne doświadczenie". Przedstawia poruszający portret tego, jak Jim stał się pacyfistą i kroniką jego pracy w Iraku przed porwaniem. Natychmiast wprowadza czytelnika w terror i banalność, tarcia, moralne dylematy ich niewoli, ich poszukiwanie człowieczeństwa swoich porywaczy i imperatywną potrzebę ukrywania tożsamości seksualnej Jima. Analizuje paradoksy, z którymi mamy do czynienia, gdy nasze najbardziej cenione zasady są testowane w wyjątkowych okolicznościach i bada uniwersalne prawdy zawarte w każdym doświadczeniu niewoli. W samym sercu książka jest pełnym nadziei apelem o pokój, ludzką solidarność i przebaczenie.

Od Jamesa Loneya:

Dlaczego napisałem tę książkę

Często zastanawiałem się, podczas tych potwornych dni kajdanek i łańcuchów, strachu i nudy bez końca, czy kiedykolwiek będę mógł komuś opowiedzieć o dziwnych i dziwacznych rzeczach, które wydarzyły się podczas naszej niewoli? Bycie przewożonym w bagażniku samochodu. Spanie z lewą i prawą ręką przykutymi kajdankami do osoby obok mnie. Wyjaśnianie porywaczom, jak używać "męskiego żelu". Otwieranie kajdanek po obejrzeniu hollywoodzkiego filmu.

To paradoks. Pojechałem do Iraku jako pacyfista z misją pokojową i zostałem porwany, grożono mi śmiercią i przetrzymywano mnie jako zakładnika wraz z trzema innymi mężczyznami, dopóki nie zostaliśmy uratowani podczas operacji wojskowej. To niezwykły przywilej móc opowiedzieć historię tego paradoksu, wyjaśnić, dlaczego pozostaję oddany zasadom niestosowania przemocy, pomimo faktu, że członek naszej grupy został zamordowany, a nasza wolność została zapewniona siłą zbrojną. Tygiel niewoli był rodzajem szkoły, w której mogłem zobaczyć najgłębsze działanie wszechświata, jak wszyscy jesteśmy połączeni, jak nasze wyzwolenie jest nierozerwalnie ze sobą związane. Chcę podzielić się tą historią w nadziei, że przyczyni się ona do powstania świata bez wojen, co jest największym wyzwaniem XXI wieku. Wszystko od tego zależy, ponieważ bez pokoju nic innego nie jest możliwe.