Niewinny sen

Opinie czytelników

Osiemnasta książka z serii „October Daye” autorstwa Seanan McGuire przedstawia wydarzenia z perspektywy Tybalta. Podczas gdy wielu czytelników chwaliło książkę za jej pisanie i intrygującą eksplorację postaci, pojawiły się znaczące zarzuty dotyczące polegania na wcześniej ustalonych wątkach fabularnych i redundancji w narracji.

⬤ Dobrze napisana z wciągającą charakterystyką.
⬤ Oferuje odświeżające spojrzenie na historię z punktu widzenia Tybalta.
⬤ Zawiera interesujące nowele, które rozwijają historie postaci.
⬤ Utrzymuje wysokiej jakości narrację i tempo spójne z serią.
⬤ Ciągły rozwój bogatego świata i jego wiedzy.

⬤ Wielu czytelników uznało ją za powtarzalną, ponieważ historia ściśle odzwierciedla tę z poprzedniej książki.
⬤ Postać Tybalta jest postrzegana jako mniej angażująca w porównaniu z October, co prowadzi do pewnego rozczarowania.
⬤ Niektórzy uważali, że język jest nużący i rozwlekły.
⬤ Poczucie wypełnienia treścią bez znaczącego postępu w ogólnej fabule.

(na podstawie 53 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Innocent Sleep

Zawartość książki:

Osiemnasta powieść z nominowanej do nagrody Hugo i bestsellerów New York Timesa serii urban fantasy October Daye.

Przez jedną jasną, lśniącą chwilę Tybalt, Król Kotów, miał wszystko, czego kiedykolwiek pragnął. Wkrótce miał odłożyć na bok swoją koronę; poślubił kobietę, którą kochał; miał zostać ojcem. Po stuleciach poszukiwań własnej rodziny w końcu znalazł sposób na zbudowanie życia swoich marzeń i z niecierpliwością czekał na okres spokoju - a przynajmniej na tyle spokoju, na ile jest to możliwe dla męża bohatera.

Niestety dla Tybalta i jego domowych aspiracji, los - i Tytania - mieli inne pomysły. Jego idealny świat był kompletny tylko przez chwilę, kiedy został wyrwany i zastąpiony przez jej. Tytania, Letnia Królowa Faerie, Matka Iluzji i wróg wielu drogich mu osób, przejęła kontrolę nad królestwem, przekształcając je na swój własny obraz. Wizerunek, który nie obejmuje wścibskich zmiennokształtnych wchodzących jej w drogę. Tybalt szybko zostaje wygnany z jej rzeczywistości, wraz z Podmorzem i resztą Dworu Kotów.

Aby chronić swój lud i swoją przyszłość, Tybalt musi odnaleźć kobietę, którą kocha w świecie zaprojektowanym tak, aby trzymać ją z dala od niego, przekonać ją, że nie jest obcym, który próbuje zrujnować jej życie bez wyraźnego powodu, i sprawić, by zdemontowała iluzję, w którą jest mocno uwikłana. I będzie musiał to wszystko zrobić, gdy ona go nie zna, a każde nierozpoznane spojrzenie jest nożem w jego sercu.

Dla Tybalta, Króla Kotów, szczęśliwe dzieciństwo to dopiero początek.