Invisible Connections: An Archaeometallurgical Analysis of the Bronze Age Metalwork from the Egyptian Museum of the University of Leipzig
Muzeum Egipskie Uniwersytetu w Lipsku posiada największą uniwersytecką kolekcję starożytnych egipskich artefaktów w Niemczech. Obejmuje ona ważne obiekty z wykopalisk najbardziej płodnego wykopaliska wśród kuratorów muzeum, Georga Steindorffa, na stanowiskach Abusir, Aniba i Giza, uzupełnione obiektami z Abydos, Teb i Kermy. Katalog przedstawia wyniki interdyscyplinarnego projektu egiptologa i archeologa Martina Odlera, archeometalurga Jiriego Kmoska i innych uczestniczących w nim badaczy. Wybór 86 artefaktów został przeanalizowany przy użyciu szeregu metod archeometalurgicznych (fluorescencja rentgenowska.
Metalografia.
Neutronowa analiza aktywacyjna.
Analiza izotopów ołowiu), dostarczając diachroniczną próbkę egipskich wyrobów metalowych ze stopów miedzi z epoki brązu od dynastii 1 do dynastii 19. Oprócz popularnego obecnie skupienia się na pochodzeniu rudy, wybór zastosowanych metod miał również na celu opis praktycznych właściwości fizycznych obiektów. Poruszono kwestię różnic między pełnowymiarowymi artefaktami funkcjonalnymi a modelami, a także problem "importów" i ich etnicznej interpretacji. Analizy przyniosły wiele nieoczekiwanych wyników, z których najbardziej zaskakującym jest miska (AMUL 2162) wykonana z miedzi arsenowej o wysokiej zawartości niklu, która ma analogie w Anatolii z epoki chalkolitu i wczesnej epoki brązu i została opisana w artykule w Journal of Archaeological Science w 2018 roku. Prezentowany tu korpus obejmuje największy analizowany zespół wyrobów metalowych z nubijskiej grupy C i egipskiego Nowego Królestwa i porusza kwestię wykorzystania lokalnych źródeł rudy nubijskiej w porównaniu ze źródłami miedzi z Cypru i innych miejsc.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)