Niewidoma matriarchini

Opinie czytelników

Książka „The Blind Matriarch” autorstwa Namity Gokhale bada dynamikę wspólnej rodziny i wpływową rolę matriarchy, Matangi Ma, podczas blokady pandemii koronawirusa. Chociaż ma fascynujące założenie i próbuje przedstawić złożoność rodziny, wielu czytelników uznało, że opowiadanie historii jest pospieszne i pozbawione głębi, zwłaszcza w odniesieniu do rozwoju postaci i zaangażowania emocjonalnego.

Portret Matangi Ma odzwierciedla doświadczenia wielu matek w indyjskich domach. Książka próbuje odnieść się do złożoności życia rodzinnego i wpływu matriarchy, zwłaszcza w trudnych czasach, takich jak pandemia.

Zakończenie jest nagłe i brakuje mu zamknięcia, co prowadzi do poczucia niezadowolenia. Fabuła jest zbyt niecierpliwa, co skutkuje przerywanymi przejściami między wydarzeniami i postaciami, pozostawiając wiele luźnych końców. Oczekiwania dotyczące tła postaci i głębi emocjonalnej nie zostały spełnione, przez co lektura jest monotonna.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Blind Matriarch

Zawartość książki:

Niewidoma matriarchini, Matangi-Ma, mieszka na najwyższym piętrze starego domu z wieloma historiami. Ze swojego oczodołu unosi się niewidzialnie nad życiem swojej rodziny. Jej długoletnia towarzyszka Lali jest jej wysłanniczką do świata. Trójka jej dzieci jest na przemian nadopiekuńcza i lekceważąca. Jej wnuki zmagają się z dawnymi tajemnicami i bólem dorastania. Życie toczy się w ten sposób, aż pewnego dnia świat staje w miejscu - i wszyscy zaczynają patrzeć w głąb siebie.

Ta pewna powieść rejestruje różne rejestry złożonego życia wewnętrznego rozszerzonej rodziny. Na przykład.

Sam naród, ścisła hierarchia wspólnego domu rodzinnego może być dysfunkcyjna, a jednak to właśnie ten dom często zapewnia nieoczekiwaną ulgę i pomoc bezbronnym w jego ścianach.

Wraz z rozpadem pewników, zakończenia prowadzą do nowych początków. Zbudowana z osnowy pamięci i wątku połączonych żyć, narracja podąża za środkowymi Indiami, nawet jeśli rejestruje walkę o indywidualny rozwój, z kolejnymi pokoleniami próbującymi wyrwać się z uścisku wszechogarniającej indyjskiej rodziny.

Powieść, która płynie i płynie jak fale pandemii, jest przejrzystą kroniką tragedii spotkania Indii z koronawirusem, cynizmu i rozpaczy, które mu towarzyszyły, a także odporności i siły ludzkiego ducha.