Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Nieuzasadnione ryzyko?” stanowi kompleksową i wciągającą historię brytyjskiej wspinaczki od początku XIX wieku do dnia dzisiejszego. Skutecznie łączy kontekst społeczny, kulturowy i technologiczny, aby wyjaśnić ewolucję wspinaczki górskiej, jednocześnie prezentując mieszankę humoru i wnikliwych komentarzy na temat wybitnych wspinaczy. Zawiera dobrze zbadane anegdoty i portrety postaci, które rezonują zarówno ze wspinaczami, jak i osobami niebędącymi wspinaczami zainteresowanymi tematem.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i wciągająca
⬤ łączy historię z humorem
⬤ obejmuje ważne konteksty społeczne i kulturowe
⬤ dobrze zorganizowana z różnymi epokami
⬤ zawiera ciekawe anegdoty i spostrzeżenia postaci
⬤ dostępna zarówno dla wspinaczy, jak i ogólnych entuzjastów historii.
Wady:⬤ Niektóre sekcje mogą wydawać się chaotyczne, zwłaszcza w okresie po II wojnie światowej
⬤ może przytłaczać szczegółami, przypominając wyczerpującą encyklopedię
⬤ początkowym rozdziałom może brakować emocjonalnej łączności
⬤ wysokie oczekiwania mogą nie zostać spełnione przez wszystkich czytelników.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Unjustifiable Risk?: The Story of British Climbing
Zawartość książki:
Dla bezstronnego obserwatora Wielka Brytania nie wydaje się mieć żadnych gór. Jednak to Brytyjczycy wymyślili sport wspinaczkowy i przez dwa okresy w historii brytyjscy wspinacze przewodzili światu w pogoni za tą piękną i niebezpieczną obsesją.
Nieuzasadnione ryzyko to opowieść o warunkach społecznych, ekonomicznych i kulturowych, które dały początek temu sportowi, a także o osiągnięciach i motywach naukowców i poetów, proboszczów i anarchistów, złoczyńców i sędziów, ascetów i pijaków, którzy ukształtowali jego rozwój w ciągu ostatnich dwustu lat. Historia wspinaczki nieuchronnie odzwierciedla szersze zmiany, które zaszły w brytyjskim społeczeństwie, ale sport ten przyczynił się również do zmiany postaw wobec natury i piękna, herosów i śmierci.
Z biegiem lat rosnące bogactwo, wypoczynek i mobilność stopniowo przekształciły wspinaczkę z aktywności podejmowanej przez ekscentryczną i uprzywilejowaną mniejszość w pododdział przemysłu rekreacyjnego i turystycznego, podczas gdy konkurencja, ulepszona technologia i informacje pomogły stworzyć wspinaczki o niewyobrażalnym stopniu trudności w czołówce tego sportu. Dzisiejsi wspinacze byliby natychmiast rozpoznawalni dla swoich wiktoriańskich poprzedników, z ich pragnieniem ucieczki od zatłoczonej złożoności miejskiego społeczeństwa i chęcią podjęcia nieuzasadnionego ryzyka w pogoni za pięknem, przygodą i samorealizacją.
