Nieujawnione fakty z historii Sudanu Południowego: Wojny domowe w Sudanie prowadzące do niepodległości Sudanu Południowego

Oryginalny tytuł:

The Undisclosed Facts of South Sudan History: The Civil Wars in Sudan Leading to Independence of South Sudan

Zawartość książki:

Sudan był w stanie wojny domowej przed uzyskaniem niepodległości w 1955 r., aż do podpisania w 1972 r. porozumienia z Addis Abeby, które dało Sudanowi Południowemu autonomiczny rząd z siedzibą w Dżubie.

Druga wojna domowa narodziła się w wyniku zastosowania prawa szariatu i zniesienia porozumienia z Addis Abeby przez islamski reżim w Chartumie, przeniesienia armii Sudanu Południowego na północ i skierowania rafinerii na północ, a także wykopania kanału Jongeli. Bunty zostały zorganizowane przez bataliony 105 i 104, które stacjonowały w Bor i Ayod pod dowództwem późnego Kerubino i późnego Williama, co doprowadziło do zabicia tysięcy żołnierzy reżimu w dniach 16 maja i 6 czerwca 1983 roku. SPLM/A powstała z dwóch różnych ideologii „separacji” i „świeckiego zjednoczonego Sudanu”.

Separatystyczna i unionistyczna ideologia była przyczyną rozłamu i śmierci wielu ojców założycieli narodu SPLM/A. Trwało to do czasu podpisania porozumienia Navisha w Nairobi w Kenii w 2005 r., co doprowadziło do utworzenia tymczasowego rządu jedności narodowej.

Wykonano prawo do samostanowienia i 99,9% głosowało za separacją, co doprowadziło do niepodległości 9 lipca 2011 roku. Po 2 latach od uzyskania niepodległości wybuchła wojna w ramach SPLM (Kiir i Riek), aż do podpisania porozumienia pokojowego w sierpniu/wrześniu 2015 r., co doprowadziło do utworzenia rządu tymczasowego. Z powodu pewnych zastrzeżeń ze strony Kiira i Machara w 2016 r.

w J1 wybuchła walka psów, aż do podpisania w 2018 r. porozumienia o rewitalizacji.