Nieuchwytny pokój: Postrzeganie ugandyjskich edukatorów pokojowych

Oryginalny tytuł:

Elusive Peace: Perceptions of Ugandan Peace Educators

Zawartość książki:

Po raz pierwszy odkryłem termin "nieuchwytna natura pokoju" w artykule izraelskiego pedagoga Daniela Bar-Tala. Dlaczego Bar-Tal był tak nieśmiały w kwestii edukacji pokojowej? Jego rozumowanie wynikało z lat rozwijania programów edukacji pokojowej. Powiedział: "Edukacja pokojowa bardzo różni się od większości przedmiotów nauczanych w szkołach. Ponieważ grupy i jednostki rzutują na koncepcję edukacji pokojowej swoją konkretną wizję pożądanego społeczeństwa, środków do jego osiągnięcia i roli szkoły w tej misji. Konsekwencją tej osobistej projekcji jest bardzo wieloaspektowy stan edukacji pokojowej, jaki obserwujemy obecnie. Tak więc, w porównaniu z innymi dziedzinami wiedzy, edukacja pokojowa jest z natury nieuchwytna". (Daniel Bar-Tal).

Zgadzam się z konkluzją Bar-Tala na podstawie mojej pracy jako twórcy programów edukacji pokojowej i badacza. Moja praca w północnej Ugandzie potwierdziła tę nieuchwytną naturę pokoju. Było tak wiele wyzwań utrudniających wdrażanie i przyswajanie koncepcji pokoju w Ugandzie. Te wyzwania i bariery dla pokoju i zrozumienia jego natury, jak dowiesz się na stronach tej książki, stają się niestety powszechne. Niniejsza książka bada doświadczenia i postrzeganie ugandyjskich edukatorów pokoju, którzy starali się zaangażować w rozwój i wdrażanie lokalnie opracowanego programu nauczania.

Zmiany geopolityczne i gospodarcze, które obecnie wpływają nawet na kraje, które kiedyś były pokojowe i demokratyczne, sprawiają, że osiągnięcie ogólnego pokoju nawet w tych krajach jest niezwykle trudne. Nieżyjący już Kofi Annan, siódmy sekretarz generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych i współodbiorca Pokojowej Nagrody Nobla w 2001 roku, wczuwał się w te zmiany, które sprawiają, że pokój jest dziś nieosiągalny. Napisał: "Pod pewnymi względami wyzwania są jeszcze bardziej zniechęcające niż w szczytowym okresie zimnej wojny. Nie tylko nadal stoimy w obliczu poważnych zagrożeń nuklearnych, ale zagrożenia te są potęgowane przez rozwój nowej broni, nową przemoc w państwach i nowe wyzwania dla rządów prawa".

Co więc robimy? Czy rezygnujemy z edukowania uczniów na temat pokoju? Nie sądzę. Nadal wierzę w Edwarda Everetta, który powiedział: "Edukacja jest lepszym zabezpieczeniem wolności niż stała armia". Jestem przekonany, że edukacja pokojowa jest również najlepszym zabezpieczeniem nie tylko wolności, ale także wolności, demokracji i rozwoju pokojowych społeczeństw na całym świecie.