Nietknięty klucz: Śledzenie traumy z dzieciństwa w kreatywności i destrukcyjności

Opinie czytelników

Książka Alice Miller oferuje głęboki wgląd w dysfunkcje rodzinne i traumę z dzieciństwa, badając, w jaki sposób te doświadczenia kształtują jednostki i ich twórczą ekspresję. Chociaż jest chwalona za dogłębną analizę i zdolność do prowokowania autorefleksji, niektórzy czytelnicy uważają ją za złożoną i trudną do zaangażowania.

⬤ Dostarcza cennych spostrzeżeń na temat traumy z dzieciństwa i dysfunkcji rodzinnych.
⬤ Angażuje czytelników przykładami z życia i sztuki znanych postaci.
⬤ Zachęca do autorefleksji i zrozumienia osobistych doświadczeń.
⬤ Przez wielu uważana za znaczące dzieło w dziedzinie psychologii.
⬤ Dobrze napisana i prowokująca do myślenia, z głębokim zrozumieniem ludzkiej natury.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania jest zawiły i przypomina tezę, co utrudnia czytanie.
⬤ Niektórzy nie zgadzają się z interpretacjami i analizami Millera dotyczącymi niektórych tematów.
⬤ Niektórzy uważają, że książka mogłaby zawierać więcej znaczących dzieł artystycznych do porównania.
⬤ Może być emocjonalnie wymagająca, ponieważ konfrontuje się z bolesnymi historiami rodzinnymi.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Untouched Key: Tracing Childhood Trauma in Creativity and Destructiveness

Zawartość książki:

Podobnie jak w swoich poprzednich książkach, Alice Miller ponownie skupia się na faktach.

Jest tak samo zdeterminowana jak zawsze, aby przeciąć zasłonę, która przez tysiące lat była tak skrupulatnie tkana, aby zasłonić prawdę. Kiedy podnosi tę zasłonę i odsuwa ją na bok, wyniki są zdumiewające, czego dobitnie dowodzą jej analizy dzieł Nietzschego, Picassa, Kathe Kollwitz, Bustera Keatona i innych.

Dzięki kluczowi, którego tak wielu unikało przez tak długi czas - dzieciństwu - otwiera zardzewiałe zamki i oferuje swoim czytelnikom bogactwo nieoczekiwanych perspektyw. Co Picasso wyraził w Guernice? Dlaczego Buster Keaton nigdy się nie uśmiechał? Dlaczego Nietzsche tak bardzo krytykował kobiety i religię i stracił rozum na 11 lat? Dlaczego Hitler i Stalin stali się despotycznymi masowymi mordercami? Miller dokładnie bada te i inne pytania w tej książce.

Z jej odkryć wynika, że istoty ludzkie nie są „z natury” destrukcyjne, że są takie przez ignorancję, znęcanie się i zaniedbanie, zwłaszcza jeśli żaden życzliwy świadek nie przychodzi im z pomocą. Pokazuje również, dlaczego niektóre maltretowane dzieci nie stają się przestępcami, ale jako artyści dają świadectwo prawdzie o swoim dzieciństwie, nawet jeśli w czysto intuicyjny i nieświadomy sposób.