Nieszczęśnik słońca

Opinie czytelników

Recenzje „The Wretch of the Sun” opisują ją jako wyjątkowo wymagającą powieść grozy z wyśmienitą prozą i intrygującymi postaciami. Podczas gdy jeden z recenzentów uznaje ją za arcydzieło, które wnosi świeżość do gatunku, inny krytyk uważa jej eksperymentalną strukturę za frustrującą i samolubną.

⬤ Unikalna i wciągająca historia grozy
⬤ doskonała proza literacka z żywymi opisami
⬤ interesujące i dobrze rozwinięte postacie
⬤ świeże podejście do tematów nawiedzonych domów
⬤ nagradza cierpliwych czytelników hipnotyzującą atmosferą.

⬤ Złożona i prawdopodobnie chaotyczna struktura
⬤ może wydawać się zbyt eksperymentalna lub samolubna dla niektórych czytelników
⬤ nie nadaje się dla osób poszukujących szybkiej narracji.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Wretch of the Sun

Zawartość książki:

"Czytanie The Wretch of the Sun przypomina ducha patrzącego na swoje odbicie w lustrze w nawiedzonym domu i nie znajdującego tam nic, albo zbyt wiele. Wymykający się spod kontroli pociąg towarowy jadący z tego świata na drugi i z powrotem / nie wiedząc, gdzie się zatrzyma, jeśli w ogóle." - Harry O. Morris.

Nawiedzony dom to dom z własną historią. Duch to ktoś, o kim opowiada się historie, ale kto nie jest w stanie opowiedzieć własnej historii. Śmierć można rozumieć jako niezdolność do opowiedzenia własnej historii.

Czy ta śmierć jest dosłowna, to już inna kwestia. Duchy istnieją w wyobraźni, która jest prawdziwa. Historia, aby mogła być opowiedziana, potrzebuje słuchacza lub czytelnika. Duchy, jak już mówiłem, wydają się potrzebować kogoś, komu mogłyby się ukazać. Tak więc odkrywamy historię samobójstw i rozwiązujemy zagadkę wraz z narratorem, który jest zajęty opowiadaniem historii, i zakopujemy kości razem w jednym grobie.

Zakłócenia ustają. Ale raz nawiedzony dom zawsze będzie nawiedzony.

To nie zakłócenia, ale historia, która go nawiedza.

Nawiedzony dom przyciąga uwagę tajemnicą, którą skrywa, jak mistrz, który drażni swoich uczniów zagadkami bez odpowiedzi. Albo jak tajna policja, która nie może być całkowicie skuteczna, jeśli jest całkowicie tajna. To nie są pytania, które zawierają własne odpowiedzi, jak zadania matematyczne. Nie znam odpowiedzi tak samo jak ty, ponieważ odpowiedź nie jest zawarta w pytaniu, odpowiedzią jest porzucenie idei, że pytanie jest drzwiami, które odpowiedź ostatecznie zamyka. Kiedy już wyrecytujemy do ostatniej sylaby wszystko, co wiemy, zostajemy skarceni, a nawet zaskoczeni marną niewspółmiernością tego, co właśnie powiedzieliśmy, z nawiedzonym bogactwem, które rozciąga się w nas i poza nami we wszystkich kierunkach. W tym momencie sugestywna ambiwalencja opowieści będzie musiała wydawać się prawdziwsza niż skrót pustej odpowiedzi.

"Dzieła Michaela Cisco są niezbędne dla współczesnej literatury fantastycznej. Nie tylko podnoszą ten gatunek, ale unoszą się nad nim." - Thomas Ligotti.

"Michael Cisco należy do innego rodzaju i innej ligi niż prawie ktokolwiek piszący dzisiaj." - China Mieville.