Niespokojny pasterz: Moja podróż z wiejskiej Etiopii do Ameryki i z powrotem

Opinie czytelników

Książka opowiada inspirującą historię młodego chłopca z wiejskiej wioski w Etiopii, który pokonuje liczne przeszkody, aby zdobyć wykształcenie i wywrzeć pozytywny wpływ na swoją społeczność. Podkreśla tematy ubóstwa, wytrzymałości kulturowej i osobistej determinacji.

Niesamowita fabuła, mocne przedstawienie wiejskiej kultury Etiopii, inspirująca podróż głównego bohatera, umiejętne pisanie, które utrzymuje zaangażowanie czytelników, zrozumiałe dla osób z podobnych środowisk.

Brak znaczących wad wymienionych w recenzjach.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Restless Shepherd: My Journey from Rural Ethiopia to America-and Back Again

Zawartość książki:

Dobra autobiografia ma dziwny wpływ na czytelnika, przynajmniej ta. Kiedy czytałem porywającą historię życia Adugnaw Worku, odkryłem, że stawiam się na jego miejscu. Po kilku rozdziałach wyobrażałem sobie, że przeżyłem jego odyseję i współuczestniczyłem w jego walce o edukację. Taki jest wpływ odnoszącego sukcesy pisarza. Kiedy zastanawiałem się nad jego wyborem, by zarówno szanować, jak i przeciwstawiać się rodzicom, kochać swoją ojczyznę i przyjąć nowe obywatelstwo, wydawało mi się, że rozumiem.

Pozwolę sobie wcielić się w postać Adu i przemówić jego głosem.

„Czytelnik mojej historii zaczyna z pewnymi ułomnościami”, mógłbym powiedzieć jego głosem, wkładając moje słowa w jego usta. „Ale te ułomności mogą zniknąć. Wkraczasz w obcy świat, w którym znaki drogowe zostały usunięte lub zmienione, świat, w którym założenia i przysłowia nie są takie same jak mądrość, którą uważają za oczywistą dzisiejsi Amerykanie czy Europejczycy. Słowa takie jak „chłop” czy „patriarchat”, a nawet „tradycja” mogą dla was, moi czytelnicy, tyleż zaciemniać, co ujawniać.

"Podejrzewam, że nawet moi etiopsko-amerykańscy synowie mają trudności ze zrozumieniem czasu i miejsca, w którym uprowadzenie i miłość mogą się pokrywać, gdzie seks jest nieuchronnie zakorzeniony w prokreacji, gdzie mężczyzna i kobieta są po prostu zdefiniowani przez naturę i gdzie starość przynosi autorytet.

"Proszę, nie wyciągaj pochopnych wniosków", słyszę, jak Adu mówi. "Ludzie, którzy to robią, z pewnością przegapią subtelności lub paradoksy. Być może nigdy nie spotkałeś niepiśmiennego mędrca lub nie znałeś kobiety otoczonej ścisłymi ograniczeniami, która mimo to sprawuje prawdziwą władzę. Możesz szydzić ze społeczeństwa, które bez ironii mówi o "męskiej odwadze" lub w jakiś sposób szanuje zarówno wszechogarniającą, wymagającą tradycję, jak i upartą jednostkę, która podąża własną drogą.

"Czytelniku, możesz być przerażony plagami i ubóstwem społeczności, w której się urodziłem. Ale nie popełnij błędu, wyciągając wniosek, że życie ludzkie było mniej cenione w takich okolicznościach, że moi ludzie zostali zdegradowani przez swoje ubóstwo i izolację.

"Rozumiem twoje zmieszanie i czasami prawie je podzielam. Pod koniec długiego i pełnego wrażeń życia cieszę się, że podróżowałem, uczyłem się i zmieniałem. Rozkoszuję się moją nową tożsamością jako wykształconego obywatela innowacyjnej i "twórczo destrukcyjnej" demokracji. Cieszę się, że nie jestem już niewykształconym pasterzem. Ale zmiana w moim życiu była kosztowna i (mówiąc słowami poety): "Choć wiele się zabiera, wiele pozostaje".

"Zachęcam cię do otwartości umysłu, gdy rozważasz interakcję starego i nowego, nieznanego i znanego" - podsumowuje.

I ja się z tym zgadzam. Sam nie mógłbym powiedzieć tego lepiej.

Ze wstępu dr Erica Andersona: