Ocena:

Książka „Unquiet” autorstwa Linn Ullmann to przejmująca eksploracja relacji rodzinnych, w szczególności skupiająca się na złożoności starzenia się i dynamice między córką a jej sławnymi rodzicami. Choć przedstawiana jest jako powieść, wielu czytelników postrzega ją jako pamiętnik przesiąknięty osobistymi refleksjami i spostrzeżeniami. Narracja charakteryzuje się lirycznym stylem pisania i emocjonalną głębią.
Zalety:Czytelnicy chwalą książkę za piękny styl, wciągającą fabułę i zdolność do wywoływania głębokich reakcji emocjonalnych. Przedstawienie relacji międzyludzkich, w szczególności więzi między ojcem a córką, jest postrzegane jako głębokie i zrozumiałe. Wiele osób uznało strukturę książki za pomysłową i prowokującą do myślenia, pozwalającą na refleksję nad pamięcią i starzeniem się. Podkreślono zręczne rzemiosło autora, dzięki czemu jest to hipnotyzująca i wciągająca lektura.
Wady:Niektórzy recenzenci zauważyli, że narracja wydawała się zdezorganizowana z nadmiernymi przeskokami chronologicznymi, co umniejszało ich przyjemność z lektury. Niektórzy uważali, że książka nie spełniła ich oczekiwań lub że znajomość słynnych rodziców Ullmanna była konieczna, aby w pełni docenić tę historię.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
Unquiet
On jest znanym szwedzkim filmowcem i ma plan na wszystko. Ona jest jego córką, najmłodszą z dziewięciorga dzieci. Każdego lata, odkąd była małą dziewczynką, odwiedzała go w jego ukochanym kamiennym domu otoczonym lasem, makami i Morzem Bałtyckim. Teraz, gdy ona dorosła, a on jest po osiemdziesiątce, wyobraża sobie książkę o starości. Martwi się, że traci język, pamięć i rozum. Starzenie się to ciężka praca, mówi. Napiszą ją razem. Ona będzie zadawać pytania. On będzie na nie odpowiadał.
Kiedy w końcu przybywa na wyspę, przynosząc ze sobą magnetofon, starość dopada go w sposób, którego żadne z nich nie mogło przewidzieć.
Unquiet podąża za narratorką, która odkrywa nagrane rozmowy siedem lat później. Zanurzona w pamięci, na nowo wyobraża sobie historię ojca, matki i dziewczynki - dziecka, które nie może doczekać się dorosłości i rodziców, którzy woleliby być dziećmi.
Rozdzierający serce i mrocznie zabawny obraz zawiłości rodziny, Unquiet to elegia o pamięci i stracie, tożsamości i sztuce, dorastaniu i starzeniu się. Linn Ullmann zręcznie łączy wspomnienia i fikcję w swojej najbardziej pomysłowej powieści, tkając świetlistą medytację na temat języka, żałoby i wielu narracji, które składają się na życie.