Opinie czytelników
Podsumowanie:„Infinite in All Directions” Freemana Dysona przedstawia przemyślane refleksje na temat nauki, filozofii oraz współistnienia wiary i rozumu. Chociaż oferuje głębokie spostrzeżenia i różnorodną eksplorację tematów, niektóre treści mogą wydawać się przestarzałe, biorąc pod uwagę ich pochodzenie z połowy lat 80-tych. Ogólnie rzecz biorąc, książka prowokuje do myślenia i rzuca wyzwanie konwencjonalnym poglądom.
Zalety:Wciągający styl pisania, prowokujące do myślenia pomysły, unikalne spojrzenie na naukę i religię, jasna komunikacja dostępna dla szerokiego grona odbiorców. Zróżnicowane tematy poruszane przez Dysona obejmują różnorodność ekosystemów, czarne dziury, teorie nuklearne oraz skrzyżowanie wiary i nauki, dzięki czemu książka jest atrakcyjną lekturą dla osób zainteresowanych szerokim dyskursem naukowym.
Wady:Niektóre fragmenty tekstu są nieaktualne, ponieważ pochodzą z połowy lat 80. ubiegłego wieku. Podczas gdy Dyson dostarczył nową przedmowę na początku 2000 roku, oryginalny tekst nie został poprawiony. Niektóre dyskusje mogą z czasem wydawać się archaiczne lub mniej istotne.
(na podstawie 22 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Infinite in All Directions: Gifford Lectures Given at Aberdeen, Scotland April-November 1985
Zawartość książki:
Infinite in All Directions to popularyzacja nauki w najlepszym wydaniu. W ujęciu Dysona nauka i religia to dwa okna, przez które możemy spojrzeć na otaczający nas świat.
Książka jest poprawioną wersją serii wykładów Gifforda pod tytułem "In Praise of Diversity" wygłoszonych w Aberdeen w Szkocji. Pozwoliły one Dysonowi na wyrażenie wszystkiego we wszechświecie, który podzielił na dwie części w dopracowanej prozie: skupiając się na różnorodności świata przyrody jako pierwszej i różnorodności ludzkich reakcji jako drugiej połowie.
Rozdział 1 to krótkie wyjaśnienie stosunku Dysona do religii i nauki. Rozdział 2 to godzinna wycieczka po wszechświecie, która podkreśla różnorodność punktów widzenia, z których wszechświat można napotkać, a także różnorodność obiektów, które zawiera. Rozdział 3 dotyczy historii nauki i opisuje dwa kontrastujące style w nauce: jeden witający różnorodność, a drugi ją potępiający. Wykorzystuje miasta Manchester i Ateny jako symbole tych dwóch sposobów podejścia do nauki. Rozdział 4, poświęcony pochodzeniu życia, opisuje idee sześciu wybitnych naukowców, którzy starali się zrozumieć naturę życia z różnych punktów widzenia. Rozdział 5 kontynuuje dyskusję na temat natury i ewolucji życia. Pytanie, dlaczego życie charakterystycznie dąży do skrajności różnorodności, pozostaje kluczowe we wszystkich próbach zrozumienia miejsca życia we wszechświecie. Rozdział 6 jest ćwiczeniem z eschatologii, próbującym zdefiniować możliwą przyszłość życia i wszechświata, od tego miejsca do nieskończoności. W tym rozdziale Dyson przekracza granicę między nauką a science fiction i umieszcza swoje spekulacje w nieco teologicznym kontekście.
