Infinite in Finite
Infinite in Finite rozwija niepowtarzalny styl The Multiverse, pierwszego zbioru autora (2018), chwalonego jako pokazujący „jedne z najlepszych umiejętności technicznych jakiegokolwiek żyjącego poety”, dzieło „tego, który nie boi się wielkich tematów, którego entuzjastyczne spojrzenie skierowane jest na zewnątrz z energią i radością”. Następnie Auden i romantycy oświetlili mu drogę.
Do tych wpływów dochodzą teraz wyzwania modernistycznego stylu, czerpiącego z Marianne Moore, T.S. Eliota i Delmore'a Schwartza.
W długiej sekwencji „Pozór i rzeczywistość” oraz w skomplikowanych polimetrycznych strofach zbioru czytelnicy doświadczają większej różnorodności niż większość współczesnych wierszy wolnych. Wiersze podważają założenia dotyczące miejsca formy we współczesnym ekosystemie artystycznym.