The Still Arrow: Three Attempts to Annul Time
Elvio Fachinelli był czołowym włoskim psychoanalitykiem lat 60-tych i 80-tych, którego kliniczna, teoretyczna i radykalna praca odbiła się szerokim echem poza jego dyscypliną. W książce "The Still Arrow" Fachinelli rozpoczął interdyscyplinarne śledztwo obejmujące antropologię, politykę, historię religii i krytykę ideologii. Z psychoanalitycznego punktu widzenia indywidualna nerwica natręctw jest silnie związana z procesem odrzucania śmierci. Ale Fachinelli argumentował, że podobne opracowania czasu są również obecne na poziomie grupowym, w różnych kontekstach społecznych i historycznych, na przykład w archaicznej transformacji zmarłych w przodków i w tym, co nazwał "zjawiskiem faszystowskim".
Pierwotnie napisana po włosku w 1979 roku, książka ta ukazuje eklektyczną metodologię Fachinellego, która stała się prekursorem pracy Slavoja Zizka. Fachinelli różni się od Freuda, który w Totemie i tabu próbował zrównać indywidualne psycho-libidinalne predyspozycje z tymi całych społeczeństw, i wskazuje na niemożliwą do pokonania różnicę między nimi. Jednocześnie dla Fachinellego różnica ta zawsze pozostaje różnicą stopnia, a nie zasady. Bada wiele kwestii dotyczących czasu, takich jak status historii nie tylko jako sumy wszystkich możliwych historii, ale także niemożliwych.
To pierwsze angielskie tłumaczenie pracy Fachinellego, The Still Arrow, wprowadza ważny krytyczny głos europejski do szerszego grona czytelników.
