Niepoprawny politycznie przewodnik po nauce

Opinie czytelników

Książka przedstawia krytyczne spojrzenie na ugruntowane teorie i praktyki naukowe, koncentrując się na tematach takich jak inteligentny projekt, AIDS w Afryce i upolitycznienie nauki. Czytelnicy uważają ją za prowokującą do myślenia, choć niektórzy nie zgadzają się z jej wnioskami i twierdzą, że promuje ona bezpodstawne twierdzenia. Podczas gdy wielu docenia sceptycyzm i alternatywne punkty widzenia, inni krytykują go za to, że jest przestarzały lub zbyt polityczny.

⬤ Prowokująca do myślenia treść, która podważa ustalone teorie naukowe
⬤ obejmuje wiele interesujących tematów, w tym inteligentny projekt i AIDS
⬤ zachęca do krytycznego myślenia
⬤ wielu czytelników uważa ją za wciągającą i pouczającą.

⬤ Niektóre rozdziały są postrzegane jako stronnicze lub pozbawione równowagi
⬤ krytyka raka i bioróżnorodności była szczególnie kontrowersyjna
⬤ rygor naukowy i wiarygodność przedstawionych argumentów są kwestionowane
⬤ może być uważana za przestarzałą w niektórych odniesieniach.

(na podstawie 127 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Politically Incorrect Guide to Science

Zawartość książki:

"Jeśli glob się ociepla, to czy odpowiedzialna jest za to ludzkość, czy słońce?". " Takie stwierdzenie nie wydaje się nie na miejscu w zabawnym opisie Bethella o tym, jak współczesna nauka jest motywowana politycznie i rozpaczliwie potrzebuje nadzoru.

Bethell pisze w stylu, który czyta się z przyjemnością, i chociaż zapewnia uzasadniony wgląd w potencjalne korzyści płynące z energii jądrowej i hormezy, niektórzy czytelnicy będą wyłączeni, gdy będzie próbował obalić globalne ocieplenie, a zwłaszcza ewolucję. W całej książce Bethell wysuwa wątpliwe twierdzenia na tak różne tematy, jak AIDS ("staranne amerykańskie badania wykazały już, że potrzeba co najmniej tysiąca kontaktów seksualnych, aby osiągnąć heteroseksualną transmisję wirusa") i wymieranie ("Nie jest możliwe definitywne przypisanie jakiegokolwiek wymierania działalności człowieka"), a swoje argumenty popiera odniesieniami do magazynu muzycznego SPIN i pisarza thrillerów Michaela Crichtona.

Jak na ironię, Bethell ostatecznie udowadnia swoje własne założenie, tworząc wysoce upolityczniony opis tego, jak liberalni intelektualiści i niekontrolowane agencje rządowe stworzyły "kapłaństwo w białych fartuchach", którego żądza grantów skłoniła ich do stworzenia przerażających (ale zdaniem Bethella fałszywych) opowieści o zniszczeniu ozonu i pandemii AIDS. Ostatecznie jest mało prawdopodobne, aby ta książka przekonała czytelników, którzy nie są jeszcze w obozie ideologicznym Bethella, ponieważ wszelkie punkty warte dyskusji giną w natłoku nieuzasadnionych twierdzeń, które wypełniają tę najnowszą odsłonę serii "The Politically Incorrect Guide".