Ocena:

Książka oferuje przemyślaną analizę sztuki rdzennych mieszkańców północno-zachodniego wybrzeża, przedstawiając różnorodne perspektywy, szczególnie od rdzennych autorów. Podczas gdy niektórzy czytelnicy oczekiwali bardziej wizualnej reprezentacji sztuki, uznali, że wgląd w kulturę i kontekst historyczny są wciągające.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i ważna dla zrozumienia sztuki rdzennych mieszkańców północno-zachodniego wybrzeża z wielu perspektyw, zwłaszcza rdzennych mieszkańców. Czytelnicy doceniają różnorodne głosy, które wzbogacają dyskusję na temat historii sztuki i jej współczesnego znaczenia.
Wady:Niektórzy czytelnicy byli rozczarowani brakiem obszernych wizualizacji sztuki, oczekując bardziej błyszczących obrazów i dzieł sztuki prezentowanych w widocznym miejscu w książce. Czyta się ją bardziej jak historię niż książkę o sztuce, co może nie spełniać oczekiwań tych, którzy szukają tradycyjnego formatu książki o sztuce.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Unsettling Native Art Histories on the Northwest Coast
Nieodłączna od swoich społeczności, sztuka północno-zachodniego wybrzeża funkcjonuje estetycznie i performatywnie poza zakresem nie-rdzennych badań, od demonstrowania powiązań pokrewieństwa po manifestowanie duchowej mocy. Autorzy tego tomu kładą nacisk na rdzenne rozumienie w uznaniu tego bogatego kontekstu i jego historycznego wymazania w ramach dyscypliny historii sztuki.
Koncentrując się na głosach, które podtrzymują rdzenne priorytety, integrując wiedzę rdzennych posiadaczy wiedzy na temat ich dziedzictwa artystycznego i kwestionując obecne praktyki instytucjonalne, te nowe eseje wstrząsają studiami nad sztuką północno-zachodniego wybrzeża. Kluczowe tematy obejmują dyskusje na temat ochrony dziedzictwa kulturowego i suwerenności rdzennej ludności.
Ponowne skoncentrowanie się na kobietach i ich kluczowej roli w przekazywaniu wiedzy kulturowej.
Refleksja nad dekolonizacją w muzeach.
A także zbadanie, w jaki sposób dzieła sztuki funkcjonują jako żywe dokumenty. Tom jest przykładem pełnego szacunku i relacyjnego zaangażowania w rdzenną sztukę i opowiada się za bardziej odpowiedzialnymi badaniami i praktykami.