Insecure Guardians - Enforcement, Encounters and Everyday Policing in Postcolonial Karachi
Policja jest jedną z najbardziej nieufnych instytucji w Pakistanie, znaną z korupcji i brutalności. Zarówno w kontekście kolonialnym, jak i postkolonialnym, dyrektywy dotyczące konfrontacji z zagrożeniami dla bezpieczeństwa wzmocniły pozycję organów ścigania, podczas gdy brak odpowiednich reform podtrzymał słabości instytucjonalne.
Niniejsza analiza działań policji w Karaczi, największym mieście i stolicy finansowej Pakistanu, ujawnia wiele kolonialnych kontynuacji. Zarówno reżimy cywilne, jak i wojskowe nadal zapewniają tłumienie policji za pośrednictwem tej instytucji, która sama została ustanowiona w celu militarnego podporządkowania i wyzysku w interesie klasy rządzącej. Jednak współczesna praktyka policyjna nie jest prostym wytworem kolonializmu, ale ewoluowała, aby stawić czoła nowym wyzwaniom i realiom politycznym.
Opierając się na szeroko zakrojonych badaniach terenowych i prawie 150 wywiadach, niniejsze badanie etnograficzne ujawnia wyraźnie „postkolonialną kondycję policji”. Wzajemnie wzmacniające się zjawiska militaryzacji i nieformalności zostały zaostrzone przez niepewne państwo, które rutynowo łączy zwalczanie przestępczości, utrzymywanie porządku publicznego i zapewnianie bezpieczeństwa narodowego. Jest to widoczne nie tylko w spektakularnych przejawach przemocy i nadużyć, ale także w rutynowej pracy funkcjonariuszy policji. Złapani w środku konfliktów zbrojnych w kraju, ich spotkania zarówno z państwem, jak i społeczeństwem są historią niepewności i braku bezpieczeństwa.