Nieopowiedziana historia wiodącej instytucji ochrony środowiska na świecie: Unep at Fifty

Opinie czytelników

Książka Marii Ivanovej „The Untold Story of the World's Leading Environmental Institution: UNEP at Fifty” oferuje kompleksową historię i analizę Programu Środowiskowego Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNEP). Narracja szczegółowo opisuje początki UNEP, wyzwania, dynamikę przywództwa i potencjalne przyszłe kierunki, zachęcając czytelników do krytycznego myślenia o międzynarodowym zarządzaniu środowiskiem.

Książka jest chwalona za dogłębne badania i wnikliwą analizę historii i obecnego statusu UNEP. Jest postrzegana jako niezbędna lektura dla każdego zainteresowanego międzynarodowym zarządzaniem środowiskiem, przedstawiając sukcesy i porażki organizacji oraz dostarczając praktycznych sugestii dotyczących jej przyszłości. Wielu recenzentów podkreśla wciągającą narrację i rygor naukowy.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że książka jest nieco nużąca i gęsta akademicko, z obszernymi odniesieniami i dużym zakresem, który może być przytłaczający dla zwykłych czytelników. Jeden z recenzentów zauważył wyzwania związane z podążaniem za licznymi agencjami i inicjatywami ONZ. Ponadto istnieją obawy dotyczące zmniejszonej roli UNEP w ostatnich dziesięcioleciach.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Untold Story of the World's Leading Environmental Institution: Unep at Fifty

Zawartość książki:

Przeszłość, teraźniejszość i możliwa przyszłość agencji zaprojektowanej do działania jako "sumienie środowiskowe świata".

Program Środowiskowy Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNEP) został założony w 1972 roku jako zwinny, szybki i elastyczny podmiot w centrum systemu ONZ - organ pomocniczy, a nie wyspecjalizowana agencja. Miał on być światowym sumieniem środowiskowym, instytucją kotwiczącą, która ustanawiała normy i badała politykę, pozostawiając innym organizacjom realizację swoich zaleceń.

W tej książce Maria Ivanova przedstawia szczegółowy opis powstania i historii UNEP. Ivanova odpiera powszechną krytykę, że UNEP był niedoskonały z założenia, argumentując, że UNEP w rzeczywistości wypełnił większość (choć nie wszystkie) swojego mandatu.