Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Absence in Cinema: The Art of Showing Nothing
Nieobecność odegrała kluczową rolę w historii awangardowej estetyki, od pustych płócien Roberta Rauschenberga po niewidzialne obrazy Yvesa Kleina, od „cichej” muzyki Johna Cage'a po minimalistyczny teatr Samuela Becketta.
Jednak niewiele uwagi poświęcono ważnej roli nieobecności w kinie. W pierwszej książce poświęconej filmowej nieobecności Justin Remes pokazuje, w jaki sposób pominięcie oczekiwanych elementów może zachęcić widzów do interpretacji i zrozumienia natury filmu na nowe sposoby.
Podczas gdy większość krytyków filmowych koncentruje się na tym, co jest obecne, takich jak obrazy na ekranie oraz muzyka i dialogi na ścieżce dźwiękowej, Remes twierdzi, że to, czego brakuje, jest istotną częścią kinowego doświadczenia. Analizuje filmy bez obrazów - takie jak Weekend (1930) Waltera Ruttmanna, montaż dźwięków nagranych w Berlinie - oraz filmy bez dźwięku - takie jak Window Water Baby Moving (1959) Stana Brakhage'a, który dokumentuje narodziny pierwszego dziecka filmowca. Remes analizuje również filmy found footage, które usuwają elementy z istniejących wcześniej filmów, takie jak removed (1999) Naomi Uman, w którym użyto lakieru do paznokci i wybielacza, aby wymazać wszystkie kobiety z filmu pornograficznego, oraz Deanimated (2002) Martina Arnolda, który cyfrowo eliminuje obrazy i dźwięki z filmu klasy B Beli Lugosiego.
Remes mapuje efekty i znaczenia filmowych pustek, jednocześnie zmagając się z ich implikacjami dla teorii filmu. Poprzez dokładną analizę szerokiej gamy awangardowych dzieł, Absence in Cinema ujawnia, że filmy muszą być rozumiane nie tylko w kategoriach tego, co pokazują, ale także tego, co ukrywają.
