An Absence So Great and Spontaneous it is Evidence of Light
"W historii Williama Carlosa Williamsa jako dziecka, opowiedzianej przez jego matkę, poeta przypadkowo wkłada niewłaściwe buty na niewłaściwe stopy, a gdy zdaje sobie z tego sprawę, zostawia je na chwilę, myśląc o tym, jakie to dziwne uczucie. Anne Gorrick robi coś podobnego, ale z Internetem i płynnością płci, w tej genialnie dziwacznej nowej książce z wierszami. Szukając czegokolwiek innego niż poprawnych odpowiedzi, podążając za internetową flaneurią poprzez tłumaczenie tekstów źródłowych, wybuchowy humor przerw, na wpół zapamiętanych aluzji i zmian dykcji tworzy muzyczną logikę gonzo, teksturę, która zatrzymuje się na Jacksonie Mac Low, na rozszczepionej fenomenologii Leslie Scalapino i na nowojorskim idiomie bycia zaskoczonym własnym pisaniem, zanim kontynuuje swój własny wspaniały film drogi. "Pocałuj zasmarkaną wydrę w twardym kapeluszu / a potem opowiedz historię o swoich rzeczach" "Czy Percocet jest w układzie okresowym? " "Opryszczka podróżuje do centrum naukowego jako Brineshrimpdirect" "Mnóstwo ryb, proszę dotknąć, przyjemniejsze buty" "Jest ciekawa pro-life" - Trace Peterson.
""An Absence" to wiadomość opowiedziana w "Starfish Slang" i dostarczona do domu poezji. Myślisz, że ta książka z wierszami powinna wylądować na trawniku przed domem, ale zamiast tego wpada przez okno w salonie i rozbija przewidywalność. To cię zaskakuje, ale nikt nie zostaje ranny, jesteś tylko bardziej świadomy otaczającego cię świata. I uzdrowiony przez inwentaryzację. Anne Gorrick dezorientuje i wyjaśnia poprzez zdecydowane tkanie, które jest zarówno znajome, jak i dziwne. Poezja wydaje się być przypadkiem, ale wiesz, że jest pełna troski i nie możesz powstrzymać się od gumowego karku, gdy sceny, które są ujawniane wiersz po wierszu, stają się coraz bardziej absurdalne i odkrywcze. To kapsuła czasu i próbka rdzenia, skompilowana z fragmentów piękna i niebezpieczeństwa. Nie ma odwrotu." -Michael Rothenberg.
Od autora:
"Te wiersze zaczęły się w 2011 roku od badania przygód Johna Cage'a z przypadkiem. Pracowałem na Uniwersytecie Stanu Nowy Jork w New Paltz i mieliśmy małe muzeum, Samuel Dorsky Museum of Art, z regularną wystawą zatytułowaną Reading Objects. Ideą wystawy było zbadanie i rozwinięcie tego, co tradycyjnie mówi się na tych małych karteczkach obok obrazów. Zaprezentowano nam więc szereg prac wizualnych i mogliśmy wybrać fragmenty do napisania. Postanowiłem napisać coś do muzyki Cage'a, która miała być częścią wystawy. Napisałem coś i znienawidziłem to. Ten wiersz był wyświetlany obok partytury Cage'a. Czułem, że nie posunąłem się wystarczająco daleko z wierszem, by naprawdę zaangażować się w Cage'a. Zacząłem więc od nowa, badając Cage'a, a także spędziłem czas z "Representative Works" Jacksona Mac Low.
"Mniej więcej w tym czasie zacząłem naprawdę zauważać i bawić się sposobem, w jaki wyszukiwarki próbują przewidywać nasze potrzeby. Zacząłem powoli wpisywać linijki poezji (ostatecznie przechodząc do całych krótkich wierszy) w pola wyszukiwania Google i Bing i śmiać się z listy błędnie przewidywanych wyników, które pojawiały się pod moim wyszukiwaniem. Zacząłem tworzyć wiersze z tych (błędnych) wyników wyszukiwania. Na początku myślałem, że dodaję przypadek do wiersza, ale zdałem sobie sprawę, że jest dokładnie odwrotnie: te wyniki wyszukiwania pochodzą z algorytmicznego pragnienia zeitgeist, a nie z mojego własnego, co ostatecznie rozszerzyło możliwości wiersza. Poetyckie "ja" rozpuszcza się w tym pragnieniu". - Anne Gorrick.