Absence and Nothing: The Philosophy of What There Is Not
Nic nie jest. Wydaje się jednak, że w naszych filozoficznych wyjaśnieniach często odwołujemy się do nieobecności i nicości.
Negatywna metafizyka zyskuje na popularności. Twierdzi się, że nieobecności mogą być przyczynami, istnieją negatywne właściwości, nieobecności mogą być postrzegane, istnieją negatywne fakty i że możemy odnosić się do niczego i mówić o niczym. Parmenides dawno temu sprzeciwił się takim twierdzeniom.
Tutaj rozważamy, ile z poglądu Parmenidesa może przetrwać. Przyjmujemy metodologię miękkiego Parmenidesa, w której dążymy do odrzucenia wszystkich domniemanych negatywnych bytów, ale jesteśmy gotowi zaakceptować je, niechętnie, jeśli są one niezbędne i nieredukowalne w naszych najlepszych teoriach. Następnie sprawdzamy, czy istnieją jakiekolwiek negatywne byty, które przetrwają ten test.
Niektóre z nich można odrzucić na gruncie metafizycznym, ale inne problemy można wyjaśnić dopiero wtedy, gdy odrzucimy inny wątek Parmenidesa i pokażemy, jak możemy myśleć i mówić o niczym. Zbieramy opisy percepcji nieobecności, pustego odniesienia i zaprzeczenia. Dzięki nim możemy
Pokazać, że dla prawd negatywnych nie są wymagane żadne podmioty tworzące prawdę, ponieważ możemy mieć negatywne przekonania dotyczące tego, co nie jest, bez tego, co nie jest częścią tego, co jest. Wspiera to miękki ontologiczny parmenidesizm, który akceptuje wiele, choć nie wszystko, z oryginalnego stanowiska Parmenidesa.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)