Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
The Hatred of Literature
Przez ostatnie 2500 lat literatura była atakowana, wygwizdywana i potępiana, często z niewłaściwych powodów, a czasami z bardzo dobrych. The Hatred of Literature bada ewoluującą ideę literatury widzianą oczami jej przeciwników: filozofów, teologów, naukowców, pedagogów, a nawet przywódców współczesnych liberalnych demokracji. Od Platona przez C.P. Snowa po Nicolasa Sarkozy'ego, nienawistnicy literatury kwestionowali jej wartość - jej prawdziwość, cnotę i użyteczność - i próbowali wykazać jej szkodliwość.
Literatura nie zaczyna się od Homera czy Gilgamesza, mówi William Marx, ale od Platona wypędzającego poetów z miasta, tak jak Bóg wypędził Adama i Ewę z raju. Taka jest jego geneza. Od Platona poeci po raz pierwszy dowiedzieli się, że nie służą prawdzie, a jedynie muzom. To nie przypadek, że miłość do mądrości ( philosophia ) zbiegła się z nienawiścią do poezji. Literatura narodziła się ze skandalu i od tego czasu skandal ją definiuje.
W długiej retorycznej wojnie przeciwko literaturze Marks identyfikuje cztery oskarżenia - w imię autorytetu, prawdy, moralności i społeczeństwa. Ta typologia pozwala mu poruszać się w asocjacyjny sposób przez wieki. Opisując niewłaściwie ulokowane ambicje, skorumpowane moce i okropne porażki literatury, dyskursy antyliterackie jasno określają, czego dane społeczeństwo oczekuje od literatury. W ten sposób antyliteratura paradoksalnie potwierdza ważność tego, czemu chce zaprzeczyć. Jedynym zagrożeniem dla dalszego istnienia literatury, jak pisze Marks, nie jest nienawiść, ale obojętność.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)