Niemieckie samobieżne działa artyleryjskie II wojny światowej

Opinie czytelników

Książka zapewnia kompleksowy przegląd niemieckich dział samobieżnych podczas II wojny światowej, co czyni ją cennym źródłem informacji dla modelarzy i entuzjastów. Jednak monochromatyczne ilustracje obniżają jej ogólną jakość.

⬤ Wyczerpujące omówienie wszystkich niemieckich dział samobieżnych z II wojny światowej
⬤ przydatne dla modelarzy szukających szczegółowych informacji
⬤ dobry tekst i ilustracje
⬤ niezawodne rozwiązywanie problemów
⬤ kompletne szczegóły dotyczące różnych modeli, w tym prototypów.

⬤ Ilustracje są słabej jakości, raczej monochromatyczne niż kolorowe
⬤ proza może nie być wyjątkowo dobrze napisana
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że ilustracje nie pokazują ważnych szczegółów.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

German Self-Propelled Artillery Guns of the Second World War

Zawartość książki:

Jedno holowane działo artyleryjskie wymagało zaprzęgu złożonego z sześciu koni i dziewięciu ludzi. W czasie II wojny światowej niemieccy inżynierowie wpadli na pomysł zamontowania działa artyleryjskiego na podwoziu czołgu.

Ta nowa technologia zmniejszyła ilość zasobów potrzebnych do rozmieszczenia jednego działa artyleryjskiego. Samobieżne działa artyleryjskie wymagały jedynie cztero- lub pięcioosobowej załogi. Można je było również szybciej przygotować do strzału.

Niniejsza książka omawia rozwój i wykorzystanie tej nowej broni w latach 1939-1945. Jeden typ działa został z powodzeniem użyty podczas inwazji na Francję w maju 1940 roku. Kolejne były używane na froncie wschodnim przeciwko siłom radzieckim od 1941 roku do końca wojny w 1945 roku.

„Lis Pustyni”, Ewin Rommel, potrzebował dział artyleryjskich, które mogłyby nadążyć za jego Panzerami w Afryce Północnej. Konie nie mogły być używane na pustyni. Wysłano mu więc 15-centymetrowe haubice zamontowane na podwoziach czołgów Panzer II oraz zdobyczne gąsienicowe opancerzone pojazdy zaopatrzeniowe Lorraine 37L armii francuskiej.

Siły Rommla w północnej Francji zostały wyposażone w szereg nowych samobieżnych dział artyleryjskich. Zostały one użyte przeciwko aliantom podczas ich inwazji na plaże Normandii 6 czerwca 1944 roku.