Ocena:
Książka otrzymała mieszane recenzje, niektórzy użytkownicy chwalili jej prezentację, podczas gdy inni krytykowali ją za znaczące błędy w grafice i szczegółach.
Zalety:Dobrze zaprezentowana z kolorowymi stronami, świetną grafiką i szczegółami, przyjemna dla kolekcjonerów.
Wady:Znaczące błędy graficzne, zwłaszcza w przedstawieniu sprzętu wojskowego; niektórzy użytkownicy uznali to za rozczarowujące w porównaniu z innymi pracami z tej serii.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The German Destroyer Z37
Z37 był niemieckim niszczycielem zbudowanym dla Kriegsmarine w Kilonii podczas II wojny światowej. Został zbudowany 2 stycznia 1941 r., zwodowany 24 lutego 1941 r., oddany do użytku 16 lipca 1942 r. i wszedł do służby w grudniu 1942 r., choć podczas rejsu z Kilonii do Świnoujścia w celu naprawy zderzył się z frachtowcem i musiał wrócić do stoczni remontowej.
Po I wojnie światowej Reichsmarine nadal używała terminu „torpedowiec” w odniesieniu do nawodnych okrętów wojennych o wyporności mniejszej niż 800 ton i wyposażonych w torpedy jako główne uzbrojenie, a dopiero po zbudowaniu pierwszych prawdziwych niszczycieli, począwszy od 1934 r., termin Zerstörer (niszczyciel) stał się modny w Niemczech.
W chwili wybuchu II wojny światowej nazistowska Kriegsmarine miała w służbie 21 niszczycieli, a budowa kolejnego była na ukończeniu. Wszystkie te 22 okręty, w tym trzy klasy (Typ 34, 34A i 36), zostały zbudowane w latach trzydziestych XX wieku, co czyni je nowoczesnymi jednostkami, ponieważ po zakończeniu pierwszej wojny światowej żaden niszczyciel nie pozostał w niemieckich rękach. Łącznie z tym ostatnim przedwojennym okrętem, kolejnych 19 zostało wprowadzonych do służby podczas wojny, a więcej zostało przejętych od przeciwnych marynarek wojennych, w tym włoskiej marynarki wojennej (Regia Marina) po zawieszeniu broni z aliantami w 1943 roku.