Niekwalifikujące się: Samotne matki pod nadzorem opieki społecznej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Ineligible: Single Mothers Under Welfare Surveillance

Zawartość książki:

W latach 1995-2015 Ontario zapoczątkowało nową erę regulowania ubogich, w ramach której nowa technologia nadzoru opieki społecznej została upoważniona do pozbawiania odbiorców uprawnień, zmniejszania liczby spraw i egzekwowania pracy. Technologiczne państwo opiekuńcze zautomatyzowało oceny kwalifikowalności i ryzyka w celu interakcji z infoliniami ds.

oszustw socjalnych, funkcjonariuszami zajmującymi się egzekwowaniem oszustw i innymi praktykami nadzoru państwowego. Podczas gdy ubodzy zawsze byli monitorowani i nadzorowani przez państwo, gdy ubiegali się o wsparcie finansowe, metody, techniki i możliwości nadzoru w ramach jurysdykcji rządowych i między nimi głęboko zmieniły sposób, w jaki odbiorcy korzystają z pomocy społecznej. Nadzór nad opieką społeczną pogłębił nierówności społeczne, zwłaszcza wśród samotnych matek o niskich dochodach, rdzennej ludności i rasizmu.

Krys Maki analizuje pogłębione wywiady z pracownikami Ontario Works, działaczami na rzecz walki z ubóstwem i samotnymi matkami korzystającymi z pomocy w Kingston, Peterborough i Toronto, a także wykorzystuje intersekcjonalną feministyczną ekonomię polityczną i krytyczną teorię nadzoru, aby kontekstualizować sposoby, w jakie neoliberalne reformy opieki społecznej poddały samotne matki o niskich dochodach intensywnemu nadzorowi państwa. i skupia się na ich doświadczeniach, aby zbadać, w jaki sposób ich status samotnych rodziców skłonił do wszczęcia dochodzeń w sprawie oszustw, inwazyjnych pytań o ich status związku i wywołał dochodzenia ze strony innych organów zarządzających, takich jak agencje opieki nad dziećmi.

Książka ta analizuje również moralne i polityczne implikacje administrowania nieodpowiednimi świadczeniami wraz z karnymi środkami nadzoru. Pomimo znacznych ograniczeń, działacze na rzecz walki z ubóstwem, pracownicy opieki społecznej i beneficjenci odkryli indywidualne i zbiorowe sposoby oporu wobec neoliberalnej agendy.