Ocena:

Książka oferuje kompleksowy przegląd niekorzystnych doświadczeń z dzieciństwa (ACE) dzięki wkładowi różnych ekspertów, chociaż ma pewne ograniczenia dotyczące oceny ACE i ich skutków. Autor docenia kilka rozdziałów, ale inne uważa za trudne do zrozumienia i zauważa brak nacisku na teorię przywiązania.
Zalety:Dokładnie zbadane rozdziały przez różnych ekspertów, bogate odniesienia, świeże perspektywy w niektórych rozdziałach, szczególnie w tym dotyczącym wymiarowych modeli przeciwności losu i psychopatologii.
Wady:Wysoka cena, krytyka testów ACE jako tępego narzędzia, trudności w powiązaniu konkretnych ACE z wynikami dorosłych, niektóre rozdziały trudne do zrozumienia i minimalne odniesienia do teorii przywiązania.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Adverse Childhood Experiences: Using Evidence to Advance Research, Practice, Policy, and Prevention
Adverse Childhood Experiences: Using Evidence to Advance Research, Practice, Policy, and Prevention definiuje ACEs, zawiera podsumowanie ostatnich 20 lat badań nad ACEs, a także wskazówki dotyczące przyszłych kierunków dla tej dziedziny.
Zawiera przegląd oryginalnego badania ACEs, definicje ACEs i sposób, w jaki ACEs są zazwyczaj oceniane. Inne treści obejmują przegląd tego, w jaki sposób ACE są powiązane z wynikami w zakresie zdrowia psychicznego i fizycznego, mechanizmami neurorozwojowymi łączącymi ACE z psychopatologią, przemocą seksualną i wynikami w zakresie zdrowia seksualnego oraz przemocą w ciągu całego życia.
Omówiono ważne i współczesne kwestie w tej dziedzinie, takie jak ponowne rozważenie, w jaki sposób należy definiować i oceniać ACE, stosowność rutynowych badań przesiewowych ACE, myślenie o ACE z perspektywy zdrowia publicznego i globalnej, strategie zapobiegania ACE, zrozumienie ACE i opieki opartej na traumie oraz odporność, a także znaczenie bezpiecznego, stabilnego i opiekuńczego środowiska dla dzieci. Adverse Childhood Experiences jest przydatnym, opartym na dowodach źródłem informacji dla profesjonalistów pracujących z dziećmi i rodzinami, w tym lekarzy, pielęgniarek, pracowników socjalnych, psychologów, prawników, sędziów, a także liderów zdrowia publicznego, decydentów i delegatów rządowych.