Imperfect Equality: African Americans and the Confines of White Ideology in Post-Emancipation Maryland.
W Imperfect Equality Richard Fuke bada bezpośrednie następstwa niewolnictwa w Maryland, które różniło się pod wieloma względami od niewolniczych stanów Południa: nigdy nie opuściło Unii; biali radykałowie mieli okres dostępu do władzy; a nawet przed legalną emancypacją mieszkała tam duża wolna czarna populacja. Co więcej, obecność Baltimore, dużego miasta i portu, dostarczyła wielu dowodów, z którymi można porównać wiejskie i miejskie doświadczenia czarnoskórych mieszkańców Maryland.
To studium stanowe jest zatem wyjątkowo odkrywcze, jeśli chodzi o sukcesy i porażki okresu po emancypacji. Fuke argumentuje, że przejście w Maryland z niewolniczego do wolnego społeczeństwa dało czarnoskórym mieszkańcom Maryland możliwość osiągnięcia wcześniej niedostępnych celów. Czarni byli w stanie zrealizować niektóre cele, takie jak większa własność ziemi, kontrola nad pracą swoich dzieci, edukacja i tworzenie niezależnych organizacji kulturalnych i społecznych, dzięki własnej nieustraszoności połączonej ze wsparciem białych radykałów, a także z pomocą Freedmen's Bureau, Armii Stanów Zjednoczonych i niektórych agencji kontrolowanych przez państwo.
Inne cele - takie jak równość społeczna, możliwości ekonomiczne i awans oraz sufraż - pozostawały poza zasięgiem czarnych, nie tylko z powodu konserwatywnego sprzeciwu białych, ale także, jak twierdzi Fuke, z powodu ograniczeń postaw białych radykałów, którzy nie byli w stanie skonfrontować się z pełnym zakresem możliwości po emancypacji. Powołując się na bardzo szeroki zakres źródeł, Fuke pokazuje, że po emancypacji "czarnoskórzy mieszkańcy Maryland nie cieszyli się całkowitą wolnością ani nie cierpieli z powodu absolutnego przymusu, ale ich walka wyjaśniła dwie rzeczy: wiele z tego, co mogliby osiągnąć, musieliby zrobić sami; a takie wysiłki pozostaną ograniczone przez białe postawy zdeterminowane, by je regulować ".