Niedoprecyzowanie czasów przeszłych

Oryginalny tytuł:

The Underspecification of Past Participles

Zawartość książki:

Czy przeszłe formy imiesłowowe występujące w peryfrazach biernych i doskonałych są zasadniczo identyczne, czy też należy je raczej rozróżnić na przypadkowo homofoniczne imiesłowy bierne i doskonałe? Niniejsza książka omawia długotrwałą tajemnicę (nie)identyczności imiesłowów biernych na podstawie szerokiego zakresu danych synchronicznych z języków germańskich i romańskich, ostatecznie skupiając się na niemieckim i angielskim, ponieważ te języki wprowadzają najistotniejsze rozróżnienia (np. alternację posiłkową, bierny posiłkowy, który nie jest BE).

Wraz z pewnymi kontrastywnymi spostrzeżeniami ze słowiańskiego, a także diachronią biernych i doskonałych peryfraz, wyraźnie wskazuje to na pogląd tożsamościowy. Nowatorskie podejście sugeruje, że imiesłowy bierne łączą właściwości diatetyczne i aspektowe.

Te pierwsze powodują tłumienie zewnętrznego argumentu, podczas gdy te drugie narzucają wrażliwą na strukturę zdarzeń perfekcyjność, która indukuje zakończenie sytuacji tylko wtedy, gdy leżąca u jej podstaw ewentualność oznacza prostą zmianę stanu. Podejście zgodne z tymi założeniami rzuca światło na skomplikowane właściwości imiesłowów biernych i pomocniczych, z którymi występują, determinanty wyboru pomocniczego, a także wzajemne oddziaływanie struktury argumentów i zdarzeń.