Unfinished Christians: Ritual Objects and Silent Subjects in Late Antiquity
Co możemy wiedzieć o codziennych doświadczeniach chrześcijan w IV, V i VI wieku? W jaki sposób nieelitarni mężczyźni i kobiety, zniewoleni, wyzwoleni i wolni, którzy nie wyrzekli się seksu ani nie wybrali dobrowolnego ubóstwa, stali się chrześcijanami? Ani nie prowadzili wspólnoty religijnej, ani nie żyli w całkowicie chrześcijańskim otoczeniu. W tym okresie, epoce naznaczonej przez "niezwykłych" chrześcijan - cudotwórczych świętych, domowych ascetów, pustelników, mnichów, mniszki, pobożnych arystokratów, pielgrzymów i biskupów - zwykli chrześcijanie prowadzili swoje codzienne życie, wykonując różne zawody, zakładając rodziny, dzieląc gospodarstwa domowe, kuchnie i łaźnie w zróżnicowanych religijnie miastach.
Od czasu do czasu uczestniczyli w liturgiach kościelnych, szukali lokalnych uzdrowicieli i odwiedzali sanktuaria męczenników. Ledwie i rzadko wspominani w starożytnych tekstach, zwykli chrześcijanie pozostają bezimienni i niezróżnicowani. Unfinished Christians bada zmysłowe i afektywne wymiary zwykłych chrześcijan, którzy gromadzili się na rytuałach.
Ze względu na niewielką liczbę relacji zwykłych chrześcijan w pierwszej osobie, opiera się na źródłach pisanych, które zazwyczaj nie są kojarzone z żywą religią: kazaniach, podręcznikach liturgicznych i świątecznych hymnach. Wszystkie trzy gatunki piśmiennictwa zostały skomponowane przez duchownych do użytku w rytualnych ustawieniach.
Mogą one jednak również dostarczać wglądów w codzienne życie i doświadczenia chrześcijan. Niniejsza książka bada zwyczaje, przedmioty, zachowania i ruchy zwykłych chrześcijan, wydobywając świąteczne kazania między innymi Jana Chryzostoma, Cyryla Jerozolimskiego, Grzegorza z Nyssy i Romanosa Melodysty.
Wydobywa również instrukcje liturgiczne, aby zbadać psalmy i inne pieśni wykonywane w różne dni świąteczne. „Niedokończone” konotuje zatem kreatywność i sprawczość niepozornych chrześcijan, którzy zaangażowali się w tworzenie doświadczeń religijnych: »chrześcijanina w toku«, który uczy się pracować z materiałem i coś tworzyć; rzemieślników, którzy uczestniczyli w kazaniach; i, szerzej, nosicieli ucieleśnionej wiedzy.
