Niedogodności minęły: krótkie, tragiczne życie Brandona Simsa

Opinie czytelników

Książka zawiera porywającą i emocjonalną relację z tragicznej prawdziwej zbrodni obejmującej zabójstwo czteroletniego chłopca, Brandona Simsa, przez jego matkę, Michelle Jones. Oferuje wgląd w system prawny, procedury sądowe i złożoność ścigania tak rozdzierającej serce sprawy. Podczas gdy pisarstwo jest często chwalone za przejrzystość i zdolność do angażowania, niektórzy czytelnicy uznali części narracji za powtarzalne lub zbyt szczegółowe.

Dobry styl pisania, który przyciąga uwagę, pouczające spostrzeżenia na temat systemu prawnego, emocjonalna głębia dotycząca historii ofiary, wartość edukacyjna dla studentów zainteresowanych prawem i unikalna perspektywa z punktu widzenia prokuratora.

Powtarzalność w opisywaniu wydarzeń między śledztwem a procesem, niepotrzebne długie opisy scen i postaci, a niektórzy czytelnicy uważali, że zbytnio koncentruje się na prokuratorze, a nie na dziecku.

(na podstawie 33 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Inconvenience Gone: The Short Tragic Life Of Brandon Sims

Zawartość książki:

Gdzie jest Brandon Sims? Czterolatek nie był widziany od 3 lipca 1992 roku, kiedy to uczestniczył w przyjęciu urodzinowym ze swoją dwudziestoletnią matką, Michelle Jones. Jones był zatrudniony, pewny siebie, utalentowany, inteligentny, asertywny i zaangażowany w wiele działań społecznych w Indianapolis w stanie Indiana. W przeciwieństwie do niego, Brandon Sims, jedynak, był poważnym, cichym, szczupłym chłopcem, który rzadko utrzymywał kontakt wzrokowy z matką. Po tej nocy nigdy więcej go nie widziano. Jego ciała nigdy nie odnaleziono.

Przez lata Jones okłamywała swoich przyjaciół na temat Brandona, mówiąc niektórym, że mieszka z ojcem, a innym, że przebywa z babcią w innym stanie. Kiedy ojciec Brandona, który był w więzieniu, przyszedł szukać Brandona, zszokowani przyjaciele Michelle skonfrontowali ją. Wyznała, że Brandon nie żyje. Powtórzyła detektywowi swoją historię o tym, jak Brandon zmarł, po tym, jak przyznała się do lokalnego oddziału psychiatrycznego. Kilka dni później wypisała się z oddziału i odmówiła ujawnienia, gdzie ukryła ciało Brandona. Była pewna, że morderstwo uszło jej na sucho.

I miałaby, gdyby nie to, że detektyw nie uwierzył w jej historię. Zwrócił się o pomoc do początkującego prokuratora, ponieważ żaden doświadczony oskarżyciel nie chciał podjąć się tej sprawy. W Indianie nikt nigdy nie został skazany za morderstwo bez ciała.

Prokurator napisał książkę, którą czyta się jak powieść kryminalną, a nie prawdziwe oskarżenie o morderstwo. Prawda jest dziwniejsza niż fikcja, gdzie klątwy Santerii, prawo i polityka to tylko niektóre z przeszkód na drodze do sprawiedliwości.