Sleep Deprivation and Its Effect on Combat Effectiveness
Niniejszy artykuł analizuje wpływ utraty snu na skuteczność bojową dowódców i żołnierzy armii amerykańskiej. Rozpoczyna się od zbadania amerykańskiej i radzieckiej doktryny prowadzenia ciągłych operacji.
W tej części omówiono metody i procedury doktrynalne stosowane przez obie główne potęgi w celu utrzymania ciągłej presji na przeciwnika. Po stworzeniu podstaw teoretycznych, przeanalizowano zmiany, które zaszły w projektowaniu sił taktycznych od czasu II wojny światowej, aby określić, co zostało zrobione, aby zwiększyć lub zmniejszyć naszą zdolność do realizacji tej doktryny. Po dyskusji na temat mechanicznego aspektu walki, artykuł omawia wpływ utraty snu na jednostki i poszczególnych żołnierzy.
W podsumowaniu stwierdzono, że armia amerykańska nie ma obecnie doktryny dotyczącej prowadzenia walki przez dłuższy czas. Zapewniono odpowiednią doktrynę do prowadzenia operacji zarówno w okresach ograniczonej, jak i nieograniczonej widoczności, ale doktryna niezbędna do przejścia do operacji ciągłych nie jest dostępna.
Co więcej, ostatnie zmiany w strukturze sił naszych jednostek bojowych (głównie pancernych i piechoty zmechanizowanej) znacznie zmniejszyły redundancję i odporność tych jednostek, które są niezbędne do prowadzenia ciągłych operacji. Podczas operacji ciągłych nasze jednostki będą narażone na utratę snu.
Niedobór snu ma większy wpływ na zdolności poznawcze naszych przywódców niż na umiejętności fizyczne naszych żołnierzy. Aby walczyć z ciągłymi operacjami, które zostaną nam narzucone przez naszego przeciwnika, musimy najpierw przygotować się do zwalczania skutków utraty snu.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)