Somewhat Absurd, Somehow Existential
Dzięki tym dalekosiężnym i poszukującym wierszom twórczość J.J.
Steinfelda nie tylko orbituje wokół wielu rzeczywistości i wieloaspektowych światów, ale także bada różne aspekty bytu, niezależnie od tego, czy jawią się one jako ziemskie czy zaświatowe, zwyczajne czy niezwykłe, fizyczne czy duchowe. Jak podsumowuje Steinfeld w swoim wierszu „Koniec świata”, w pewnym sensie konfrontując się z absurdem i w jakiś sposób obejmując egzystencjalne: „Chcę wiersza z dobrym zakończeniem / wszystkie myśli i niepewności / i stracone okazje / związane metaforyczną nadzieją / nawet jeśli ten wiersz jest o końcu świata / niedorzecznym i niedorzecznym / tak jak to może być”.