Ocena:
Książka jest naukową biografią, która naświetla życie i wkład Anthony'ego Benezeta, wczesnego abolicjonisty i pioniera edukacji w Ameryce. Jest dobrze zbadana, wciągająca i uważana za znaczący dodatek do amerykańskich narracji historycznych, szczególnie dotyczących ruchu abolicjonistycznego.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana
⬤ inteligentnie napisana
⬤ kompleksowe omówienie życia Anthony'ego Benezeta
⬤ podkreśla ważny kontekst historyczny
⬤ angażuje czytelników w pasję Benezeta
⬤ rzuca wyzwanie tradycyjnym narracjom
⬤ polecana dla osób zainteresowanych abolicją, stosunkami rasowymi i historią religii
⬤ oferuje nowe spojrzenie na wczesne amerykańskie perspektywy na Afrykę.
Niektórym czytelnikom biografia ta może nie przypaść do gustu; książka może przede wszystkim trafić do naukowców i specjalistów, a nie do szerszej publiczności.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Let This Voice Be Heard: Anthony Benezet, Father of Atlantic Abolitionism
Anthony Benezet (1713-84), powszechnie uznawany przez przywódców XVIII-wiecznego ruchu antyniewolniczego za jego założyciela, urodził się w hugenockiej rodzinie w Saint-Quentin we Francji. Jako chłopiec Benezet przeniósł się do Holandii, Anglii, a w 1731 r. do Filadelfii, gdzie zyskał rozgłos w kwakierskiej społeczności antyniewolniczej.
Przekształcając antyniewolnicze nastroje kwakrów w szeroki ruch transatlantycki, Benezet przełożył idee z różnych źródeł - filozofii oświecenia, afrykańskich narracji podróżniczych, kwakryzmu, praktycznego życia i Biblii - na konkretne działania. Założył Afrykańską Wolną Szkołę w Filadelfii, a tacy przyszli przywódcy abolicjonizmu jak Absalom Jones i James Forten studiowali w szkole Benezeta i rozpowszechniali jego idee wśród szerokich grup społecznych. W tym samym czasie korespondenci Benezeta, w tym Benjamin Franklin, Benjamin Rush, Abbe Raynal, Granville Sharp i John Wesley, zapewnili jego ideom publiczność w najwyższych kręgach intelektualnych i politycznych.
W tej szeroko zakrojonej biografii intelektualnej Maurice Jackson pokazuje, w jaki sposób Benezet zapośredniczył oświeceniową myśl polityczną i społeczną, narracje o afrykańskim życiu napisane przez samych handlarzy niewolników oraz idee i doświadczenia zwykłych ludzi, aby stworzyć nową krytykę antyniewolniczą. Wykorzystanie przez Benezeta narracji z podróży podważyło argumenty zwolenników niewolnictwa dotyczące niezróżnicowanego, "prymitywnego" społeczeństwa afrykańskiego. Empiryczne dowody Benezeta, umieszczone na intelektualnym rusztowaniu dostarczonym przez pisma Hutchesona, Wallace'a i Montesquieu, wywarły głęboki wpływ, od wysokokulturowych pism markiza de Condorcet po opinie zwykłych obywateli. Kiedy wielcy rzecznicy antyniewolnictwa, Jacques-Pierre Brissot we Francji i William Wilberforce w Anglii, zaczęli domagać się zniesienia handlu niewolnikami, odczytali w protokole francuskiego Zgromadzenia Narodowego i brytyjskiego parlamentu obszerne, nieprzypisane cytaty z pism Benezeta, co było odpowiednim hołdem dla wpływu jego pracy.
