Niebo płakało ogniem: Moje życie jako czeczeńskiego bojownika o wolność

Opinie czytelników

Książka zapewnia przejmujące i emocjonalne spojrzenie na wojny czeczeńskie poprzez doświadczenia dziennikarza i żołnierza-ochotnika, podkreślając brutalność i osobiste żniwo wojny, oferując jednocześnie unikalny wgląd w mniej znane konflikty. Niektórzy czytelnicy uznali jednak, że książka ta nie spełnia ich oczekiwań, szczególnie ci, którzy oczekują narracji bardziej zorientowanych na akcję.

Dobrze napisana emocjonalna relacja, oferuje istotne spojrzenie na wojny czeczeńskie, zapewnia wgląd w wpływ konfliktu zarówno na żołnierzy, jak i cywilów, i jest opisywana jako szczery i uczciwy pamiętnik, który nie gloryfikuje wojny. Tłumaczenie zostało pochwalone, co czyni ją ważną lekturą.

Niektórzy czytelnicy byli rozczarowani koncentracją i głębią książki, oczekując bardziej napędzanej akcją narracji typowej dla opowieści wojennych. Negatywna recenzja określiła ją jako „kompletną bzdurę” i wyraziła dezorientację co do treści.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Sky Wept Fire: My Life as a Chechen Freedom Fighter

Zawartość książki:

W przededniu pierwszej wojny czeczeńskiej w latach 90. Mikail Eldin był młodym i naiwnym dziennikarzem artystycznym.

Pod koniec drugiej wojny stał się zaprawionym w bojach reporterem wojennym i górskim partyzantem, który przetrwał tortury i uwięzienie w obozie koncentracyjnym. Jego fascynujący pamiętnik śledzi rozwój konfliktu od pierwszego dnia, z żywymi scenami z samego serca wojny. The Sky Wept Fire prezentuje unikalne spojrzenie na życie czeczeńskiego ruchu oporu, dostarczając świadectwa o wielkiej wartości historycznej.

Jednak nie jest to tylko historia bitwy o Czeczenię: jest to historia walki w sercu, walki o przezwyciężenie strachu, utrzymanie wiary i zachowanie człowieczeństwa. Eldin był świadkiem kluczowych wydarzeń w historii Czeczenii: od pierwszego dnia ataku na Grozny i następującej po nim rosyjskiej inwazji na pełną skalę, po oblężenie Groznego pięć lat później, które zrównało miasto z ziemią i zostało porównane do zniszczenia Drezna. Wskrzeszając te wspomnienia z niezwykłym liryzmem, Eldin obserwuje widoki, dźwięki i zapachy wojny.

Po ucieczce z Groznego wraz z tłumami uchodźców, dołącza do broniącej się armii - jednak zawsze uważa swoją rolę za dziennikarza i świadka. Wkrótce po dołączeniu do czeczeńskiego ruchu oporu Eldin zostaje schwytany w górach. Zostaje poddany barbarzyńskim torturom, podczas których porywacze próbują złamać jego wolę.

Nie udaje im się zmusić go do mówienia i ostatecznie zostaje przeniesiony do obozu koncentracyjnego. Tam czeka go nowa walka: walka z własnymi myślami samobójczymi i wynikającym z nich szaleństwem.