Niebo jasne psalmy

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

sky bright psalms

Zawartość książki:

Kolekcja poezji Temple Cone:

Temple Cone jest profesorem języka angielskiego w Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych i byłym poetą-laureatem miasta Annapolis. Jest autorem czterech książek poetyckich: Guzzle; That Singing; The Broken Meadow, która otrzymała nagrodę Old Seventy Creek Poetry Press Series Prize 2010; oraz No Loneliness, która otrzymała nagrodę FutureCycle Press Poetry Book Prize 2009. Opublikował również siedem książek poetyckich, a także krytyczne prace referencyjne na temat Cormaca McCarthy'ego, Walta Whitmana i dwudziestowiecznej poezji amerykańskiej. Posiada tytuł doktora literatury na Uniwersytecie Wisconsin, tytuł magistra kreatywnego pisania na Uniwersytecie Wirginii, tytuł magistra kreatywnego pisania na Uniwersytecie Hollins oraz tytuł licencjata filozofii na Uniwersytecie Washington and Lee. Mieszka z rodziną w Maryland.

Wiersze Temple Cone są mocno zakorzenione w starożytnym powiedzeniu Heraklita: droga w górę i droga w dół są jednym. Oto wiersze, które raz po raz pokazują, że jedynym sposobem na dotarcie do innego świata, świata wizji i ekstazy, jest zagłębienie się w błyskotliwe błoto i bagno tego. Oto wiersze „ze świętym głodem, by spalić / hektary złota w mosiężny ogień / tylko dla dzikiej cudowności”. Oto psalm w przekonujących wersach.

Joseph Fasano.

Autor książki The Dark Heart of Every Wild Thing.

Dzięki pewnemu i zwinnemu uchwyceniu języka, świetlisty Sky Bright Psalms Temple Cone jest na przemian czuły i twardy, humorystyczny i poważny, duchowy i ziemski. Zabiera nas od starożytnej Grecji w „Płonącej Safonie” do dialektu wiejskiej Ameryki w „Przymierzu”, od „Tej dziesiątej Muzy, / której kończyny rozluźniają się / za dotknięciem” do „jak żwir pod paznokciami dzielnych, / nawet te chwiejne jelenie, tak potrzebują pieśni”. W „Pomegranate” Cone zauważa, że nasiona owocu „oferują wartość łzy / słodyczy”, a następnie „Musisz obrać / trochę miąższu”. Czujemy głębię odczuwanego życia, gdy w „Paradiso” dochodzimy do „Ale teraz spójrz, jak rzeźnik płacze / po wezwaniu jagnięcia do siebie, / po poderżnięciu mu gardła”. Uśmiechamy się, gdy Cone pisze o kochankach w „Sadzie” „więc kiedy on podsunął jej język / ona podsunęła mu gramatykę”. Po przeczytaniu tych wierszy czujemy, że podobnie jak Sappho, Temple Cone „skubie nasze serca / łatwo jak struny liry”.

V. P. Loggins.

Autorka The Green Cup