Niebiańskie Królestwo Taipingów: Bunt i bluźnierstwo imperium

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Taiping Heavenly Kingdom: Rebellion and the Blasphemy of Empire

Zawartość książki:

Rebelia Taipingów (1851-64), która zajęła znaczną część cesarskich Chin nad rzeką Yangzi i kosztowała życie ponad dwudziestu milionów ludzi, nie była zwykłym buntem chłopskim. Tym, co najbardziej odróżniało ten dramatyczny przewrót od wcześniejszych rebelii, były duchowe przekonania buntowników. Rdzeń wiary Taipingów skupiał się na przekonaniu, że Shangdi, najwyższy bóg klasycznych Chin, wybrał przywódcę Taipingów, Hong Xiuquana, aby ustanowił swoje Niebiańskie Królestwo na Ziemi.

W jaki sposób buntownicy Taiping, wyznający to nowe wyznanie wiary, byli w stanie wzniecić rebelię i zwerbować rzesze zwolenników w swoim przemarszu przez imperium? Thomas Reilly twierdzi, że wiara Taipingów, choć zapoczątkowana przez źródła protestanckie, rozwinęła się w dynamiczną nową chińską religię, której koncepcja suwerennego bóstwa stanowiła wyzwanie dla legitymizacji chińskiego imperium. Rebelianci Taiping potępili boskie pretensje tytułu cesarskiego i święty charakter urzędu cesarskiego jako bluźniercze uzurpacje tytułu i pozycji Shangdi. W miejsce instytucji cesarskiej rebelianci wzywali do przywrócenia klasycznego systemu władzy królewskiej. Poprzednie rebelie ogłosiły, że ich współczesne dynastie są skorumpowane, a zatem wymagają odrodzenia; Taipingowie natomiast uznali cały porządek cesarski za bluźnierczy i wymagający zastąpienia.

W tym studium Reilly podkreśla chrześcijańskie elementy wiary Taipingów, pokazując, w jaki sposób protestanccy misjonarze oparli się na wcześniejszych katolickich wysiłkach, aby przetłumaczyć chrześcijaństwo na chiński idiom. Wcześniejsze badania nad rebelią nie doceniły tego, jak interpretacja chrześcijaństwa Hong Xiuquana połączyła wiarę Taipingów z chińskim imperialnym kontekstem kulturowym i religijnym. The Taiping Heavenly Kingdom pokazuje, w jaki sposób Biblia - w szczególności chińskie tłumaczenie Starego Testamentu - wywarła ogromny wpływ na Honga i jego zwolenników, prowadząc ich do zrozumienia pierwszych trzech z dziesięciu przykazań jako oskarżenia cesarskiego porządku. Rebelianci dążyli zatem do zniszczenia kultury cesarskiej wraz z jej instytucjami i konfucjańskimi podstawami, które uważali za bluźniercze. Silnie ikonoklastyczni zwolennicy Taipingów rozbijali posągi religijne i ikony zatwierdzone przez cesarza na podbitych przez nich ziemiach. Dzięki takim działaniom powstanie Taipingów zmieniło - przynajmniej dla jego zwolenników, ale do pewnego stopnia dla wszystkich Chińczyków - sposób myślenia Chińczyków o religii, tytule i urzędzie cesarskim oraz całym tradycyjnym porządku cesarskim i konfucjańskim.

Książka ta wnosi znaczący wkład w badanie buntu Taipingów i nasze zrozumienie ideologii zarówno rebeliantów, jak i tradycyjnego porządku cesarskiego, któremu się sprzeciwiali. Będzie ona atrakcyjna dla naukowców zajmujących się chińską historią, religią i kulturą, a także teologią chrześcijańską i historią kościoła.