Opinie czytelników
Podsumowanie:Not a Hazardous Sport Nigela Barleya to wciągająca opowieść podróżnicza, która łączy w sobie humor i wnikliwą antropologię. Autor dzieli się swoimi doświadczeniami podczas życia wśród ludu Torajan na Sulawesi w Indonezji, oferując zarówno bogate historie, jak i przemyślane komentarze na temat spotkań kulturowych. Książka jest chwalona za dowcip i oryginalność, wyznaczając wysoki punkt w trylogii antropologicznych podróży Barleya.
Zalety:Książka jest napisana z humorem i pełna wnikliwych obserwacji na temat kultury. Barley prezentuje unikalną mieszankę antropologicznych spostrzeżeń i osobistych opowieści, dzięki czemu tekst jest zabawny i prowokujący do myślenia. Czytelnicy doceniają zdolność autora do uchwycenia złożoności życia w Indonezji przy jednoczesnym poruszaniu tematów kultury i interakcji międzyludzkich.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać niektóre sekcje za powolne, ponieważ Barley poświęca dużo czasu na opisanie swojej podróży na Sulawesi. Ci, którzy oczekują bardziej tradycyjnej lub poważnej analizy antropologicznej, mogą być rozczarowani lekkim i humorystycznym tonem. Ponadto refleksja nad stereotypami kulturowymi może nie wszystkim przypaść do gustu.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Not a Hazardous Sport: Misadventures of an Anthropologist in Indonesia
Zawartość książki:
Nigel Barley udaje się na Sulawesi w Indonezji, by zamieszkać wśród ludu Torajan, znanego ze spektakularnych budowli i rozbudowanych kultów przodków.
W końcu podąża za swoją własną radą dla studentów, aby prowadzili swoje antropologiczne badania terenowe "gdzieś, gdzie mieszkańcy są piękni, przyjaźni, gdzie lubisz jedzenie". Barley eksploruje wyspę konno i zatłoczonymi autobusami, spotykając kapłanów wiernych starym animistycznym rytuałom.
Ze swoim zwyczajowym dowcipem zabiera czytelnika w głąb tego złożonego, ale elastycznego społeczeństwa. Odwracając zwyczajowe schematy antropologii, Barley zaprasza czterech rzeźbiarzy Torajan do Londynu, aby zbudowali tradycyjną stodołę ryżową w Muzeum Ludzkości. Obserwator staje się obserwowanym.
Teraz przyszła kolej na Barleya, aby wyjaśnić absurdy angielskiego miasta swoim zdezorientowanym gościom, w chwalebnym finale trylogii antropologicznych podróży, które rozpoczęły się od Niewinnego antropologa i kontynuowały Plagą gąsienic (oba opublikowane przez Eland). Postscriptum, napisane trzydzieści lat po zakończeniu tych przygód, potwierdza bogaty łuk tej historii odwrócenia ról.
