Niebezpieczni obywatele: Grecka lewica i terror państwa

Opinie czytelników

Książka zawiera dogłębną analizę burzliwej historii Grecji po II wojnie światowej, w szczególności jej wpływu na grecką psychikę. Jednak czytelnicy wyrazili obawy dotyczące stylu narracji, uznając go za męczący lub zbyt złożony, co czyni go mniej dostępnym dla szerszego grona odbiorców.

Żywa proza, wnikliwa analiza historycznych konfliktów w Grecji, przekonujące argumenty dotyczące greckiej psychiki, niezbędne do zrozumienia współczesnej Grecji.

Styl narracji jest męczący i uciążliwy, zbyt mądry i nieprzystępny, może spodobać się tylko wąskiej grupie odbiorców akademickich.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dangerous Citizens: The Greek Left and the Terror of the State

Zawartość książki:

Ta książka opowiada jednocześnie historię - a raczej historie - i historię. Są to historie greckich lewicowców jako paradygmatycznych postaci odrzucenia, biorąc pod uwagę, że w latach 1929-1974 dziesiątki tysięcy greckich dysydentów było przetrzymywanych i torturowanych w więzieniach, miejscach wygnania i obozach koncentracyjnych. Czasami byli przetrzymywani przez dziesięciolecia, w nieludzkich warunkach i niedostatku.

Historia pokazuje, w jaki sposób grecka lewica została uznana przez państwo greckie za strefę zagrożenia. Ustawodawstwo wprowadzone na początku XX wieku postulowało utworzenie tej strefy. Po utworzeniu strefy zawsze istniała możliwość - co stało się przerażającą rzeczywistością po greckiej wojnie domowej w latach 1946-1949 - że państwo zaludni ją własnymi obywatelami. Rzeczywiście, państwo greckie zaczęło to robić w 1929 r., identyfikując coraz większą liczbę obywateli jako "lewicowców" i prześladując ich za pomocą środków sięgających od bezterminowego zatrzymania do egzekucji.

W uderzającym odejściu od konwencjonalnych zabiegów, Neni Panourgi umieszcza wojnę domową w szerszym kontekście historycznym, w rozłamach, które naznaczyły greckie społeczeństwo na przestrzeni wieków. Swoją opowieść rozpoczyna w 1929 roku, kiedy to państwo greckie utworzyło liczne obozy dla uchodźców na odizolowanych wyspach greckiego archipelagu. Prawne uzasadnienie dla tych obozów opierało się na przepisach sięgających 1871 roku - pierwotnie mających na celu kontrolowanie "bandytów" - które zezwalały na karę śmierci dla oskarżonych oraz wygnanie członków ich rodzin i wszystkich, którzy pomagali w ich ukrywaniu. Kończy na procesie Organizacji Rewolucyjnej 17 Listopada z 2004 roku.

Opierając się na wieloletnich badaniach terenowych, Panourgi wykorzystuje wywiady etnograficzne, materiały archiwalne, niepublikowane osobiste narracje i wspomnienia więźniów politycznych i dysydentów, aby połączyć różne mikrohistorie pokolenia, historie, które ujawniają, w jaki sposób współczesny obywatel Grecji został stworzony jako napięty podmiot polityczny.

Jej książka nie tylko daje głos uczuciom i doświadczeniom tłumionym przez dziesięciolecia. Ustanawia historię pojęcia bezterminowego zatrzymania, które pojawiło się jako innowacja prawna wraz z administracją Busha. Panourgi pokazuje, że część jego korzeni leży w laboratorium, które Grecja zapewniła neokolonializmowi po Doktrynie Trumana i w ramach Planu Marshalla.