Ocena:
Recenzje książki „A Dangerous Woman” autorstwa Susan Ronald, która opowiada o życiu Florence Gould, są podzielone. Czytelnicy doceniają kontekst historyczny i głębię szczegółów dotyczących życia Gould, ale wielu z nich uważa, że jej postać jest nieatrakcyjna, a pisanie czasami nużące.
Zalety:Czytelnicy docenili historyczny wątek i dogłębność badań przedstawionych w książce, zwłaszcza w odniesieniu do zamożnego stylu życia Florence Gould i środowiska społecznego jej czasów. Niektórzy podkreślali intrygujące elementy jej współpracy podczas II wojny światowej i jej ostatecznej filantropii. Książka oferuje bogate spojrzenie na życie złożonej postaci.
Wady:Wielu recenzentów opisywało Gould jako pochłoniętą sobą, materialistyczną kobietę i uważało, że książce czasami brakowało skupienia narracji lub głębi w przedstawianiu postaci. Pojawiły się skargi na nadmierne wymienianie nazwisk i nużące fragmenty, szczególnie w początkowych częściach książki, co może zniechęcić niektórych czytelników. Ponadto pojawiły się zarzuty dotyczące nieścisłości i słabych badań wpływających na wiarygodność biografii.
(na podstawie 28 opinii czytelników)
A Dangerous Woman: American Beauty, Noted Philanthropist, Nazi Collaborator - The Life of Florence Gould
Niebezpieczna kobieta to odkrywcza biografia Susan Ronald o Florence Gould, bajecznie bogatej socjety i mecenasa sztuki, która ukrywała mroczną przeszłość jako nazistowska kolaborantka w 1940 roku w Paryżu.
Urodzona na przełomie wieków w San Francisco z francuskich rodziców, Florence przeniosła się do Paryża w wieku jedenastu lat. Wierząc, że tylko pieniądze przynoszą szacunek i szczęście, została trzecią żoną Franka Jaya Goulda, syna milionera kolejowego Jaya Goulda. Skierowała miliony Franka na hotele i kasyna, tworząc luksusowe imperium hotelowo-kasynowe. Zabawiała Zeldę i Scotta Fitzgeraldów, Pabla Picassa, Josepha Kennedy'ego i wiele gwiazd Hollywood - takich jak Charlie Chaplin, który został jej kochankiem. Podczas gdy impreza skończyła się dla większości Amerykanów po krachu w 1929 roku, Frank i Florence pozostali na miejscu, obawiając się zemsty ze strony skarbówki. Podczas okupacji Florence przyjęła kilku niemieckich kochanków i była gospodarzem kontrowersyjnego nazistowskiego salonu. Gdy alianci zbliżali się do miasta, pozbawiona skrupułów Florence została wplątana w głośną operację prania brudnych pieniędzy dla Aerobanku Hermanna Ringa.
Jednak po wojnie nie tylko uniknęła oskarżenia, ale jej ogromna fortuna przyniosła jej szacunek jako znaczący wkład w Metropolitan Museum i New York University, między innymi. Zyskała również przyjaciół, takich jak Est e Lauder, którzy obowiązkowo patrzyli w drugą stronę. Uwodzicielska i całkowicie amoralna kobieta, która uwielbiała mówić "pieniądze nie dbają o to, kto je posiada", życie Florence okazało się mocnym argumentem, że być może pieniądze mogą jednak kupić szczęście.
