Nie zabieraj mnie do domu

Opinie czytelników

Książka oferuje szczegółowy opis osiągnięć walijskiej piłki nożnej podczas Euro, napisany z perspektywy autora. Wywołuje nostalgię i emocjonalny rezonans u czytelników, którzy mają wspólne doświadczenia.

⬤ Wciągająca i emocjonalna narracja
⬤ zapewnia doskonały wgląd w Euro
⬤ rezonuje z walijskimi fanami piłki nożnej
⬤ czytelnikom trudno było ją odłożyć.

Niektórzy czytelnicy uważali, że autor zbytnio skupił się na osobistych zmaganiach, a nie na szerszych doświadczeniach kibiców; oczekiwania dotyczące bardziej zróżnicowanych historii kibiców nie zostały spełnione.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Don't Take Me Home

Zawartość książki:

Euro 2016 na zawsze zajmie szczególne miejsce w sercach i wspomnieniach walijskich kibiców piłki nożnej, zwłaszcza dziesiątek tysięcy, którzy udali się do Francji i wypełnili stadiony śpiewem, radością i kolorami, dumnie zajmując swoje miejsce w spektakularnej "Czerwonej Ścianie". Bryn Law, autor uznanej książki Zombie Nation Awakes, był jednym z tych zagorzałych fanów, którzy spełnili swoje życiowe marzenie o podążaniu za reprezentacją Walii na ważny turniej.

Don't Take Me Home to jego pamiętnik z tego magicznego miesiąca, który porwał cały naród. Od organizowania czasu wolnego od pracy po organizowanie podróży, zakwaterowania i wszystkich ważnych biletów na mecz - a także próbując wyjaśnić swojej cierpliwej i cierpiącej rodzinie, że nie może być pewien, kiedy dokładnie wróci - Bryn doskonale opisuje stromą, trudną i kosztowną krzywą uczenia się, z jaką borykają się tysiące walijskich fanów, gdy przemierzał Francję samolotem, samochodem, kamperem, tramwajem i autobusem, desperacko starając się nie przegapić meczu, jednocześnie ciesząc się towarzystwem swoich przyjaciół i innych fanów. W Don't Take Me Home walijscy kibice mogą przeżyć każdy mecz Euro 2016 z perspektywy kibica.

Każdy ma swoje ulubione wspomnienie z turnieju, a Bryn z miłością wspomina każdy mecz w tej radosnej podróży: od niesamowitych scen w Bordeaux po rozczarowanie "podbródkiem" w Lens; od doskonałego występu w Tuluzie po celtycką imprezę w Paryżu; od czystej euforii w Lille po dumę i au revoir w Lyonie. Emocjonalny, pełen humoru, a jednocześnie wnikliwy dziennik Bryna Law wyjaśnia, dlaczego walijscy kibice - ilekroć są pytani o swoje doświadczenia z Euro 2016 - uśmiechają się, ocierają łzę i mówią: "To był najlepszy miesiąc w moim życiu" Don't Take Me Home.